Sensizlik 🖤 🤍

27. Bölüm

Gün doğmuştu. Herkes sevdiğinin koynunda mışıl mışıl uyurken aşağıdan da mis gibi kokular geliyordu.

Emine - Haşmet oda

Haşmet : sevgilim

Haşmetin seslenmesi yetmemişti emineyi uyandırmaya hem sesleniyor. Hem de öpüyordu.

Emine : Haşmeeet

Haşmet : e hadi uyan artık sende evimize gidicez bu gün hemen hazırlanalım da çıkalım.

Dedikten sonra Haşmet giyinme odasına gitmiş üstünü değiştirmişti çoktan Emine de hemen ayağa kalkıp Haşmetin önüne geçti ve yakasını düzelterek konuştu.

Emine : sevgilim

Haşmet : canım

Emine : şimdi sen bu kadar acele ediyorsun anlıyorum seni de kaç aydır bekliyosun sonuçta ama yani aşağıdan bu kadar güzel kokular gelirken biz kahvaltı etmeden mi gidelim.

Haşmet : Emine

Emine : hem sen aç değil misin dün akşamda az yedin

Haşmet : açım ama ben sadece senin tadına bakmak istiyorum başka hiç bi şeyde gözüm yok

Emine : Haşmet Allah aşkına sen eve gidince hemen o işi mi yapıcağımızı düşünüyorsun

Haşmet : evet

Emine : hayır

Haşmet : ne demek hayır sen istemiyo musun

Emine : istiyorum istemesine ama düşündüğün şeyleri gece yapıcaz.

Haşmet : iyi tamam madem veto yedik kahvaltıdan sonra gideriz. Söz ama dime

Emine : sen bana güvenmiyor musun

Haşmet : sevgilim

Emine : tamam sus Haşmet ben aşağı iniyorum sende gelirsin

Haşmet : emi -

Haşmet bişey diyemeden kapının sesi kulaklarında çınlamıştı bile.

Herkes aşağı iner. Ailecek güzel bi kahvaltı yaparlar. Herkesin yüzü gülüyodur. Emine hariç tabii diğer yanında oturan Meryem ablasını hafifce dürttü.

Meryem : abla iyi misin

Emine : hı hı hı evet iyiyim

Meryem : pek öyle durmuyorsun Haşmetin yüzü gülüyo özel bişey mi

Emine : yok ne özeli tutturmuş sabah kahvaltı etmeden gidelim diyo

Meryem : nereye

Emine : eve yani evimize

Meryem : şuan burda bu masada oturduğunuza göre senin dediğin olmuş

Emine : oldu da

Meryem : valla kerpetenle laf alıyorum ağzından abla

Emine : sanki ben eve gitmek istemiyomuşum gibi davranıyo sürekli her lafından biri söz mü diye soruyo hayır ben sözlerimi tutmayan bi kadın mıyım Meryem sen söyle

Meryem : abla sen verdiğin sözleri tutan dürüst ve mert bi kadınsın ama sende anla haşmeti özlemiş adam seni hem varya iyi bile dayandı hızırı biliyosun o bu kadar dayanamazdı. Sonuçta 5 ay oldu evleneli

Hızır annesiyle konuşması bitince Meryem ve eminenin konuşmasına kulak misafiri olmuştu. Emine ve Meryemin konuşması bitince Meryemin kulağına eğildi ve 

Hızır : neye dayanamazmışım ben

Meryem : bensizliğe

Hızır : doğru dayanamam ne sensiz yaşamayı ne de o yatağa sensiz girmeye

Diyip yanağından öptü Meryemin.
.
.
.
.

Erkekler eşleriyle vedalaşdıktan sonra işe giderken Haşmet ve emine yukarıda bavullarını hazırlıyorlardı.

Haşmet : aşkım

Emine : efendim Haşmet

Haşmet : Haşmet peki

Haşmet arkasını dönüp emineyi belinden kendine çekti ve konuşmaya başladı.

Haşmet : sen bana trip mi atıyosun

Emine : ne alakası var bırak beni

Haşmet : bırakmam

Haşmet burnunu Eminenin boynuna yavaşça sürüyor. Aralıklı olarakda öpücük kondurmayı ihmal etmiyordu.

Haşmet : özür dilerim bana bakar mısın

Emine gözlerini dikmiş haşmete bakıyordu.

Haşmet : affet beni

Emine tebessüm ederek : kıyamıyorum ki sana

Haşmet : barıştık

Emine : küsemem ki sana

Diyip dudağından öptü geri çekilicekti ki Haşmet bırakmadı ve öpüşmeleri derinleşmişti.

İlk ayrılan Haşmet olmuştu. Emine şaşırmıştı genelde Haşmet onu hiç bırakmazdı aksine çok daha ileri gitmek isterdi.

Emine : noldu niye ayrıldın

Haşmet : tutamam kendimi o işi akşam yapıcaz enerjimi kaybetmemem lazım

Emine : ne kadar büyütüyosun sanki hiç birlikte olmadık

Haşmet : oldukta evlenmeden önce evlilik adı altında ilk olucak bakarsın ilkinde hamile kalırsın

Eminenin ters bakışıyla Haşmet cümlesinin devamını getirdi.

Haşmet : yani ben korunmicam şahsen

Emine : öyle mi akşam düşünürüz bunları

Haşmet : tamam hazırmısın çıkalım hadi

Emine ve Haşmet aşağı inmiş teker teker herkesle vedaşıp arabalarına binmişlerdi bile. Onlar arabayla gözden uzaklaşana kadar ailenin diğer üyeleri de arabanın arkasından bakakalmışlardı.

Ömür : ne kadar alışmıştık birbirimize

Gönül : evet ya keşke gitmeselerdi

Meryem : keşke

Hızır: elinsaf hanımlar haşmeti de anlayın

Hayriye ana : anladığımız için gönderdik zaten

Diyip hızırın ve diğer erkeklerin bişey demesine izin vermeden girmişlerdi hanımlar içeriye.

Haşem de artık evlerine gelmişlerdi. Onları çok romantik ve aynı zamanda çok özel sürprizler bekliyordu.

Ömür : eve gittiler mi acaba

İlyas : hayatım bu saate kadar girmişlerdir tabii

Gönül : ablam mesaj atmadı başlarına bi iş gelmesin

Hızır : ablam uzun zaman sonra evden yeni çıkmış olabilir ama yanında Haşmet var sakin olun mine hadi sen bize kahve yap dışarıdayız biz

Gönül : anne sen niye bişey demiyorsun

Hayriye ana : ne diyim kızım rahat bırakalım da artık torun versinler bana

Meryem : valla ben Emine ablayı şu kadar tanıyosam hemen çocuk yapmaz

Ömür : valla bende abimi biraz olsa tanıyosam yengeme baskı yapmaya başlamıştır bile

Hatice : bende Meryemle aynı fikirdeyim

Gönül : bence ömür haklı ablamda ister yani bi bebek bana çok destek oldu tipiye de aynı şekilde tipi de istemiyordu biliyorsunuz.

Haşem ev

Haşmet ve Emine odaya girdikleri gibi ağızları açık kalmıştı çünkü bu gördüklerini ikisi de beklemiyordu.
.
.
.