Sensizlik 🖤 🤍

22. Bölüm

💥🎊Sürpriz 🥳🎉

1.5 Hafta sonra

Hastanede sadece Haşmet vardı yanında kimseyi istemiyordu.

Haşmet yoğun bakımın camından emineyi görebiliyordu Emine uzun zamandır hastane de olduğu için onu dışarıdaki kişilerinde rahatlıkla görebileceği yoğun bakıma almışlardı. Haşmet elini emineyle onu ayıran o ince camın üstüne koydu. Ve konuşmaya başladı.

Haşmet : hadi be sevgilim sana bize olan umutlarım yavaş yavaş tükeniyor. Lütfen lütfen bırakma bizi ben sensiz ne yaparım bilmiyorum ki yalvarırım biraz daha dayan iyileşiceksin bitanem iyileşiceksin seni çok seviyorum sevgilim

Çakırbeyli evinde de hanımlar kış bahçesinde hızırı bekliyorlardı. Kapı çaldı ve herkes ayağa kalktı.

Mine : hoşgeldin hızır abi

Hızır : hoşbuldum mine

Mine : annemler kış bahçesinde seni bekliyorlar

Hızır kafa sallar ve hemen hanımların yanına gider.

Hızır : annem

Hayriye ana : gel hızırım gel otur şöyle

Hızır : hayırdır Meryem bişey mi oldu

Meryem Hayriye anayı göstererek dinle der.

Hayriye ana : onu sen diceksin doktorlar Emine hakkında ne dedi

Hızır : aynı anne bi değişiklik yok

Ömür : nasıl yok abi 1.5 hafta oldu hepiniz geçiştiriyosunuz bizi ilyasa soruyorum aynı diyo tipi abi geliyo o zaten hiç bişey söylemiyo sen de şimdi bi değişiklik yok diyosun abi

Meryem : hızır artık bizde bunalıyoruz evde Emine abla hayatımızda ama yanımızda değil nasıl olduğunu bile gizliyosunuz bizden

Hızır : tamam tamam bundan sonra gizlemicem hiç bişeyi (aldığı nefesi geri verdi derin bi şekilde) dün doktorlarla konuştum bu kadar dayanması bi mücize dedi vücudun da iç organlar hariç sıkıntı olmadığını söyledi ama niye uyanmadığını bizde henüz bilmiyoruz dedi ilaçları 4 gündür yarıya düşürdük uyanması için ama iyiye doğru bir işaret yok dedi bu sabahta kanında ki oksijen seviyesi düşmüş akciğerlerinden oksijen veriyorlarmış. Bu kadar bunları söyledi doktor artık sizde herşeyi biliyorsunuz

Dedi ve çıktı bahçeden Meryem peşinden gitmişti hızırın, salonda durdurdu onu ve sıkıca sarıldı

Hızır : Meryem ben yapamıyorum güçlü duramıyorum artık ben çok pişmanım

Meryem : güçlü durucaz hızır Emine abla için Haşmet için güçlü durucaz

Hızır : ya ablam tutunamazsa hayata keşke hiç göndermeseydim yurt dışına ailemizden yıllarca ayırdım oralarda tek başına bizsiz yaşamaya çalıştı. Hergün yalvardı bana geri dönmek için 5 yılın her allahın günü biz onu unutmuştuk ama o bizi hiç unutmadı ona bişey olursa kendimi hiç bir zaman affetmicem

Tutamamıştı hızır gözyaşlarını dışarıdakilerin zaten hızır gittikten sonra gözleri dolmuştu hepsinin şimdi hızırı öyle görünce hiç kimse tutamıyordu gözyaşlarını kimsenin görmemesi için uğraş vermiyorlardı bile. Hızır biraz dinlenmek için yukarı odasına çıktı Meryem de tekrardan hanımların yanına gelmişti. Öyle ya da böyle bir şekilde gün yine kararmıştı. Akşam yemeği yenmişti bile çoktan. Haşmet hastanedekilere ısrar etmesi üstüne Behzat, Alparslan ve İlyası eve dönmüşlerdi.
Alparslan hızlı adımlarla salona girmişti. herkes bir umutla emineden iyi haber gelme ihtimaliyle gözlerini Alparslana dikmişti.