​ေဆာင္​းနွင္​း​ေဝ

Saung Hnin Wai

ေဆာင္​းနွင္​း​ေဝ   အပိုင္​း(၁)

"ဒိႏ္​း"
ရုတ္​တရက္​ မိုးခ်ိန္​းသံ​ေၾကာင္​့ လန္​႔နိုးလာတယ္​
​ေဘးနားမွာ ကုတင္​​ေတြကိုယ္​စီနဲ႔ လူနာ​ေတြ...
မိုး​ေတြ သည္​​း​ေနခ်ိန္​ ​ေလျပင္​းတိုက္​သံ​ေတြၾကား...
အျပာ​ေရာင္​ppe နွင္​့ maskထပ္​ထားတဲ့ မိန္​းခ​ေလးတ​ေယာက္​ အ​ေျပးလွမ္​းလာပီး က်ြန္​​ေတာ့ နွဖူး​ေလးကို လွမ္​းကိုင္​ရင္​းးး
"ကို ဘယ္​လို​ေန​ေသးလဲ"
"က်ြန္​​ေတာ္​ဘယ္​လိုမွ မ​ေနဘူး အကုန္​​ေကာင္​းတယ္​
ဒါနဲ႔ ဘယ္​သူတုန္​း"
"ရွင္​"
ရုတ္​တရက္​သူ​ေၾကာင္​သြားတယ္​ ဟုတ္​တယ္​ က်ြန္​​ေတာ္​လဲ ​ေၾကာင္​သြားတယ္​။ ၅စကၠန္​႔​ေလာက္​ ၿငိမ္​သက္​ျခင္​းနွင္​့အတူ
"​ေဘးဖယ္​ ​ေဘးဖယ္​"
"ဟုတ္​ ဆရာ လုပ္​ပါအံုး"
"ဘယ္​လိ​ု​ေန​ေသးလဲ မင္​း​ေသပီ​ေတာင္​ ထင္​တာကြာ သတိ​ေမ့​ေနတာ ၂ပတ္​​ေက်ာ္​ပီ"
"ဗ်ာ"
"ကဲ ​ေျပာ မင္​းနာမည္​ သိလား ​ေျဖၾကည္​့စမ္​း"
"ဗ်ာ"
ႀကိဳးစားပီး စဥ္​းစား​ေပမဲ့့ ​ေခါင္​းထဲ​ေပၚမလာခဲ့ဘူး
"ဟို​ေလ ဟို"
"စိတ္​​ေအး​ေအးထား ညီ​ေလး အခုဘယ္​​ေရာက္​​ေနလဲ​ေရာ သိလား"
"ဟုတ္​ဆရာ ​ေဆးရံုတခုခုပဲ"
"​ေအး ဟုတ္​တယ္​ ဘယ္​​ေဆးရံုလဲ​ေရာသိလား"
"မသိဘူးဆရာ"
ခက္​လွမ္​း လွမ္​းက ဆရာဝန္​တ​ေယာက္​ကို လက္​ညႇိးထိုးျပပီး
"သူ႔ကိုသိလား"
"က်ြန္​​ေတာ္​ ဘယ္​လိုလုပ္​သိမွာလဲ ဆရာရယ္​ သူကဆရာဝန္​​ေလ"
​ေခါင္​း​ေလးၿငိမ္​့ပီး chart မွာ မွတ္​ခ်က္​​ေလး​ေတြ ​ေရး​ေနရင္​း
"စိတ္​​ေအး​ေအးထားပီး စဥ္​းစား​ေလ ​ေနာက္​ဆို တျဖည္​းျဖည္​းမွတ္​မိလာမွာပါ"
ခဏၾကာ​ေတာ့ ဟို လက္​ညိဳးအထိုးခံရတဲ့ ဆရာဝန္​က က်ြန္​​ေတာ္​့ဆီ​ေရာက္​လာပီး
"ငါ့​ေကာင္​ႀကီး သတိရပီလား ကြ"
"ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ သတိရပါပီ"
"ဘာဆရာလဲ ငါကြ"
mask ကို ​ေအာက္​ဆြဲခ်ပီး ၿပံဳးျပသြားတယ္​
"ဗ်ာ"
"ရူးခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​မ​ေနနဲ႔ ​ေကာင္​​ေလး ဒါ မင္​းအလုပ္​လုပ္​တဲ့ ​ေဆးရံု​ေလ အခု မင္​း duty ငါဆင္​း​ေပး​ေနရတာ သိလား။ ဒီ​ေတာ့ ျမန္​ျမန္​​မွတ္​မိ​ေအာင္​ႀကိဳးစား​ေနာ္​... covid ​ေခါင္​းထဲ​ေရာက္​တာ​ေတာ့ မဟုတ္​​ေလာက္​ပါဘူး​ေနာ္​"
ပုခံုး​ေလးကို ပုတ္​ရင္​း လွည္​့ထြက္​သြားသည္​
​ေစာ​ေစာက ​ေကာင္​မ​ေလးဘက္​ လွည္​့ပီး...
"ဟို​ေလ ညီမ က်ြန္​​ေတာ္​ ဘယ္​သူလဲ ဟင္​"
"ကို တကယ္​မသိတာလား"
"ဟုတ္​တယ္​ ​ေျပာျပ​ေပးပါလား"
"ရွင္​့နာမည္​က ​ေက်ာ္​စြာ။ ဒုတိယနွစ္​msc surgery တန္​းတက္​​ေနတာ"
"ဘယ္​လို က်ြန္​​ေတာ္​က ဆရာဝန္​ ဟုတ္​လား"