Carmen

✨

Her sayfayı bir soruyla bitiriyor gibiyim cevaplanamayacak ne çok sorum var sevgilim hepsi de seninle ilgili.

Carmen, ah Carmen benim hem yaşama sebebim hem katilim Carmen.

İlk defa birbirimize dokunduğumuz günü hatırlıyor musun?

Soğuk bir noel akşamıydı baban evde yoktu. Seninle iyi anlaştığımız için iflah olmaz kızına yatılı bakıcı olarak beni tutmuştu. Elimizde sıcak çikolatalarımız önümüzde yapmak için inat ettiğin ve yaparken mutfağın altını üstüne getirdiğin kurabiyeler vardı.

Senin isteğinle klişe bir şekilde kırmızı kazak giymiştik. Ben tanrıya inanmazdım Carmen noel falan umrumda olmazdı, lakin seni gördüğüm zaman anladım tanrının gerçek olduğunu zira senin gibi biri usta bir sanatçının elinden çıkabilirdi ancak.

O gece piyano çalmamı istedin benden senin için ölmeyi göze alabilecek biri için çok küçük bir istekti bu.

İstediğin parçayı çalarken gelip yavaşça kucağıma oturdun hala düşündükçe kalbim tekliyor bebeğim.

Piyanom olmak istediğini söyledin o an çok gülünç gelmişti ve bir kahkaha patlatmıştım ama şimdi iyi ki benden onu istemişsin diyorum.

Güldüğüm için bana kızdığında hep yaptığım gibi seni gıdıklayarak pes ettirmiş ve ufak tartışmanın sonu minik öpücüklerle bitmişti. Ama bu defa öyle olmadı. İlk önce üzerimizden kazaklarımız çıktı, daha sonra diğerleri.

Bana cenneti vaadediyordun aynı zamanda vücudumu cehennem ateşindeymiş gibi yakıyordun.

İlerleyen saatlerde dediğin olmuştu benim parmaklarım teninde piyanodaymış gibi geziniyordu sen ise dünyadaki en güzel, en büyüleyici sesleri çıkarıyordun. Hayatım boyunca çaldığım en güzel parça sendin sevgilim.

O gece bizim olağanüstü gecemizdi beraber yıldızlara çıktığımız tek beden olurken aşkımızı tüm evrene haykırdığımız geceydi.