Carmen

✨

"Bebeğim giyinip süslenmiş gidecek yeri olmadan,
Bu, tanıdığınız küçük kızın hikayesi,
Yabancıların nezaketine güveniyor,
İyi öpüşüyor, gülümsüyor, onlarla birlikte oluyor..."
                        ~Lana del rey

Çünkü Juliet Romeonundur..

Sarı saçlar hoyratça savruluyor, eflatun kadife elbisesi hopladıkça bacaklarını iştah açıcı şekilde sunuyor, ayağında beyaz converseler, parlak simli makyajı ağladığından dolayı akmış yanakları da simli artık, koyu pembe ruju çenesine dağılmış.

Çok dağınık ama çok güzel görünüyor, yeşil gözleri beş kilometre öteden bile Carmen olduğunu bağırıyor.

Carmen.. Ah küçük Carmen.. Omuzlarında yılların yorgunluğu. Sevilmemenin acısı. Kime sorarsanız hepsi onu sevdiğini söyler ama sadece görünüşünden dolayı yanında olduklarını itiraf edemezler.

Carmen tamamen sevilmediğini asla kabul etmez. Ona sorarsanız annesinin onu çok sevdiğini söyleyecektir. Aslında ondan tarafa pek bakmazdı bazen hakaret eder, çok küçükken döver, diğer insanların yanında sever..
Ama ona göre hep sever çünkü her anne çocuğunu sevmeli değil mi?

Geçmişin izlerini silmek istediğinde saçlarını boyar başka bir renge. Bilin ki Carmen değiştirmişse rengini artık savaş boyasını sürmüştür bir nevi ah birde kırmızı ojeleri var ne zaman sürse o açık kırmızı ojelerini hep güçlü hisseder kendini.

Kimine göre bunlar boş birer avuntudur ama ona baktığınızda görürsünüz ki tüm yaşantısını değiştirmiştir artık.

Lakin bu defa silmek istediği şey çok derinlerdeydi, saçlarını tamamen yok etse dünyadaki tüm kırmızı ojeler onun olsa bile silmeye hiçbirinin gücü yoktu bunu. Zira insan kalbinin en içine aldıysa birini söküp atsa bile kurtulamaz o kahrolası sevgiden..