01.01.1985
Bu haber Baharın hamile olmasıydı.Bahar, hamileliğini ilk öğrendiği andan beri yüzünde kocaman bir tebessümle evin içinde dolaşıyordu.Aydayı kendi kızı gibi görsede bu sefer farklı duygular içerisindeydi.Feritin psikolojik durumunun gün ve gün iyiye gitmesi de bu hamilelik haberini kaldırabileceğini gösteriyordu.Akşam olmasıyla beraber Bahar hiç tereddüt etmeden hamile olduğunu Ferite söyledi.Feritin o an gözünün önünden Falienne'nin hamile olduğu haberini aldığı gün, Aydanın doğduğu gün,ve o korkunç gün bir film şeridi gibi geçti.Olduğu yerde dona kaldı.Gözleri sabit bir noktaya öylece bakıyor,elleri terliyor, yüzü kıpkırmızı oluyordu.Feritin vücudunun verdiği bu tepki Baharı endişelendirmişti.Birkaç dakika sonra kendine gelen Ferit, Baharın korkmuş ve umduğunu bulamamış yüz ifadesini görünce kendi korkusunu unutup ona sıkıca sarıldı.Bahar bu bebeği kesinlikle istiyordu.Ama Feritten beklediği sözcükleri duyamayınca kırgın bir şekilde odasına çıkıp uyuyakaldı.Ferit,gece yarısı Baharın uyumasıyla beraber yavaşça ,tabiri caizse çıt çıkarmadan evden çıktı.Bu haber onun için hiç kolay değildi.Bir çocuğu daha oluyordu.Bunu nasıl kabul edecekti,bir bebeğin sorumluluğunu daha alabilecekmiydi? Kendinden emin olmamanın korkusunu yaşıyordu.Sahilde uzun bir yürüyüşten sonra kendiyle hesaplaşması o gecelik bitmişti.Baharı ,kendi mutsuz hayatını değiştiren bir güç olarak görüyordu.O olmasaydı ve kader onları hiç rastlaştırmasaydı belkide şuan hayatta olmayabilirdi.Ya da belki hayattan zevk almayan,kendi bebeğine bile bakamayan zavallı bir adam olabilirdi.Bahar, Ferit için güç kaynağıydı.Bunun bilincinde olduğundan Bahardan bir çocuğu olacağı düşüncesi harika gelmeye başladı.Gökyüzüne baktı.Çok derin bir nefes aldı.İyileşmenin, ruhundaki sancıları yavaş yavaş iyileştirmenin,ve en önemlisi yaşamanın nefesiydi bu.Eve döndüğünde uyuyan Baharı hayranlıkla saatlerce izledi.
25.03.1985
Baharın hamileliği sırasında Aydaya bakabilmesi için Sevgi Hanım bu eve gelmişti.Bahar hamileliğinin daha ilk aylarındaydı.Ayda ise yavaş yavaş , düşe kalka yürümeye başlamıştı.Bütün ev halkı onun peşindeydi.Ferit işten koşa koşa gelip,Ayda ile oynuyor, bir çocuk gibi şekilden şekile giriyordu.Ayda babasının bu halinden çok hoşlanıyor , sürekli gülüyordu.Bahar ve Sevgi Hanım da Ferit Vuralın,evdeki bu çocuksu hallerine gülmeden edemiyorlardı.
03.09.1985
Bahar, sabah sancılarıyla beraber alel acele hastaneye kaldırıldı.Uzun ve zorlu bir doğumdan sonra Aydanın kız kardeşi Beste dünyaya geldi.Ferit Besteyi kucağına aldığı an gözyaşlarına teslim oldu.İki kız babası olmanın duygusallığını yaşıyordu.Artık olduğundan daha da iyi bir baba olmalıydı,olmak zorundaydı.
