The Lost Memory

Epilogue

EPILOGUE

PROMISED

Jian's Pov

Yakap yakap ko ang katawan ng asawa kong wala nang malay

Please, Hon don't leave me,,,, umiiyak na sabi ko

She's already dead Jian,,, rinig kong sabi

No, she is not,,, pagmamatigas ko

This is all your fault daddy,,, rinig kong sabi ng anak ko

I'm sorry son,,,, bulong ko habang nakatingin sa anak ko

I hate you, I hate you daddy, I will not forgive you,,,, galit na galit na sigaw ng anak ko, kaya napayuko nalang ako

This is all my fault, kung hindi ko yon hiniling hindi sana mangyayari ito, hindi siya mawawala sa amin at hindi magagalit ang anak namin.

I'm sorry for being selfish hon, sorry naging duwag ako, sorry kong natatakot ako, but I realize na ito pala ang mas nakakatakot, so please hon wake up,,, umiiyak na sabi ko

Please Princess,,, sambit ko

At naramdaman ko nalamang na may yumuyugyog sa akin

Wake up hon! wake up!,,,, rinig kong sabi kaya napamulat ako bigla, at niyakap ko nalang bigla nang makita ko si Monday na mukhang alalang alala

It just a nightmare,,, bulong ko, at nakahinga ako ng maayos

What happen to you hon?,,, tanong niya habang yakap yakap ko parin siya

Please hon no matter what happen wag mo na kaming iiwan ni Gm,,,,, sabi ko

Don't worry hon I have my promised,,, sagot niya

Nanaginip ka ba ng masama?,,, tanong niya

Yeah, and in my dream you are going to die because of my wish,,, sabi ko, at sumandal siya sa aking dibdib

At ngumiti siya

Then forget it,, nakangiti niyang sabi at tsaka niya pinunasan ang aking luha sa aking pisngi, pero hinawakan ko yong kamay niya tsaka ko pinagmasdan yong singsing na nakalagay doon, pagkatapos ay hinalikan ko ito

Now, are you okay?,,, tanong niya, kaya tumango ako

Thank you,,,, sabi ko

No, thank you Sunday, because I have you, dahil sayo unti unting nawala ang galit na nararamdaman ko, dahil sayo natanggap kong wala na talaga sila mommy and daddy, and because of you I learn to love,,, malumanay niyang sabi