[Taglish]
It all started when a six year old Darylle Lopez finds her mom lying on her bedroom floor. Murdered by her one and only dad. She left him, alone. Her father got into jail. And she kept it a secret that only her best friend and cousin knows...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"What are you doing here?" pag ulit niya ulit. Masyado yata akong nakatingin sa mukha niya kaya inalis ko na yung tingin ko at umalis na sa pag ka hawak niya.
"Y-You know. Tinetesting kung gaano kalakas yung paa at katawan ko." bigla kong na sabi nang hindi nag iisip. Tiningnan niya lang ako. "Anyways, alis na ako." mag uumpisa na ako mag lakad ng hawakan niya ang kamay ko.
"You're the girl in the cafe, right?" his stare was so fierce that you can feel this aura surrounding him. Iniwas ko ang tingin ko.
"Let go." funny how our roles had switched. Para lang nung una.
"Not so cool now, are we?" lalo lang humigpit yung hawak niya sa akin. I tried my best to avoid his gaze.
"Ano ba kailangan mo sa akin?" na iirita kong tanong. Ano ba kailangan nitong lalakeng to? Ano ulit pangalan? Eron? Chris? Eh. Baka com-artist to.
"You were spying on us. The reason is.. Why?" Eh pano ba, pinaiyak mo si Stacy eh! Not that I mind. Ang arte din kasi nung babaeng yun. Kaso importante kasi siya kay Risse.. Well, sa tingin ko nga na ginagamit niya lang si Risse kasi President siya. Perks. Tsaka di mo din alam, she's the biggest slut in school. Buti nga at ginawa pa siyang sekretarya. May AIDS na kaya yun? Bakit ko nga pala binibigyan ng pansin yun? Bipolar talaga ako.
"Ano naman ang pake mo?" tinaasan ko lang siya ng kilay kaya medyo na loose yung grip niya sa akin. Hinawakan ko naman ito dahil namumula na. Inirapan ko siya.
"So? Cat got your tongue-?" hindi na ako na ka pag salita ng bigla na lang niya ako hinalikan. Sa unang instinct, tinulak ko siya. At least, tried. But he didn't even budge. Trying hard akong tulakin siya.
His lips weren't moving. We're just standing still. Walang gumagalaw. Nung inalis niya na yung labi niya, bigla na lang akong nakarinig ng iyak.
Pag tingin ko sa likod ko, nakita kong si Stacy umiiyak. Eh? Kala ko ba't umalis na to. Humahagulgol pa siya. Lumapit naman siya dun kay.. Chris? "So the truth is finally revealed huh?" nag smirk lang siya habang pinupunas ang kanyang luha. Napatingin naman siya sa akin. "Who would have thought na sayo pa papatol yung boyfriend ko. No, fiancé ko."
Baka naman at my nakakalimutan siya, wala na sila. Diba nga nag runaway na siya? Bakit at bumalik pa siya? Putspa rin to eh. Lumapit lang siya lalo sa akin.
"Ikaw? The President's pesky little friend?" inexamine niya ako. Her eyes were roaming every part of me. Nakatayo lang yung lalake. Nice. Sarcasm included. I balled my hands into a tight fist. Sabi ko na nga ba, ganun pala talaga yung tingin niya kay Clarisse eh. I really hate fakes.
"The Darylle Lopez who left her father alone?" That's it! Hindi ko na kaya.
"So ano? Wala kang karapatan na maliitin ang tatay ko!" lahat na. Sigawan nila ako, lokohin, maliitin o ano. Wag lang ang tatay ko. Alam kong siya yung pumatay sa nanay ko pero kasalanan ko ding iniwan siya. I still regretted that day. Ako naman yung lumapit sa kanya.
