Miraculous one-shots [Au]

Fark Etmek (felinette)

Felix ikinci yarıyılda Paris 'e taşınmış ve Adrien ile aynı okula gitmeye başlamıştı . Artık insanlarla uğraşmak ona zevk vermediğinden olsa gerek kısa sürede kendini affetirmiş ve sınıfa dahil olup gitmişti . Felix 'in davranışları değişse de soğuk tavrı hiç değişmemişti ama soğukluğunun ardında samimi olduğu belli oluyordu .

Bir gün nasıl olduysa Felix monotonluktan bıkmışken Marinette'in aşk hayatına dahil olmuş halde bulmuştu kendisini . Tabii asıl dahil olmak istediği kontenjan zamanla arkadaşlıktan başka bir şeye döndüğünden bu ona zor gelmeye başlamıştı .

Flashback :

Felix her ne kadar değişmiş olsa da bazı durumlarda can çıkıyor huy çıkmıyordu , arkadaş ortamından fazlasıyla bıkmış ve gittikleri kafenin arkasındaki parka kaçmıştı . Marinette'i bir bankta otururken görünce yanına gitmeye karar verdi , neşeli bir insandı ve onun sessizliğini fazlasıyla kamufle ediyordu ; bu sebeple onun yanında genelde rahat hissediyordu kendini .

Hesaba katmadığı bir şey görünce gerildiğini sonuna kadar hissetti , Marinette ağlıyordu ve Felix 'in teselli etme yetenekleri 'boşver' ile sınırlıydı .

Yine de bu her durumda her insana yardım eden kızın yanına tedirgince gittmeye başladı . Marinette onu gördüğünde ise hızlıca arkasını dönmüş, çantasından bir şey çıkarır numarası yaparken göz yaşlarını silmişti .
Yanına oturduğunda sanki kitabını yeni bulmuş gibi çıkarıp çantasını kenara bırakmıştı.

" Neden ağlıyorsun Marinette ?"

" B-be ben ağ-" Felix sözünü kesmişti çünkü kız kesinlikle fazla telaş yapmıştı ama ağlamasının nedeni olan çocuğun kuzeninin yanında bunu çaktırmaktan korkuyordu.

" İstemzsen anlatma Mari ama sakin ol . Bu kadar endişeleneceğini bilsem sormazdım ."

"Aslında anlatmak beni rahatlatır . Dinler misin ?" az önce söylemekten korkarken şimdi ağzından çıkan bu lafa şaşırmıştı ama buna ihtiyacı olduğunu hissediyordu .

"Bir de soruyor musun ? Ben insanları dinlemek için doğmuşum ." Marinette çocuğun bu sözüne gülümsedi , en azından Alya gibi itiraf için başının etini yemeyecekti ya da o öyle sanıyordu .

Marinette , Adrien 'ın Kagami'ye hislerini açmak için ondan yardım istemesini ve bugün ona yardım edeceğini anlattı . Kısa ve özdü ağlama sebebi . Felix ise kızın ağlamasının gerekçesine gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı , neyse ki ağladığı belli olmasın diye başını saklama derdinde olan kız bunu fark etmedi . Felix hiç bu kadar bir insanı teselli etmeye hevesli olduğunu hatırlamıyordu , kendisine gereksiz bir hüzün sebebi gibi geldiği için olabileceğini düşündü ama bu aslında biraz kendini kandırmaktı. Tam konuşmaya başlayacağı sırada Marinette'in devam etmesiyle dinleme konumuna döndü ve fark etti ki ne kadar teselli ederse etsin hiçbir faydası olmayacaktı .

"Ben . Ben bencilmiş gibi hissediyorum , onlar adına mutlu olmayı isterdim ama burada üzülüyorum onun mutluluğuna sevinmek yerine .
Kalbimi savaşta yenmişler de onu öldürerek bu azaptan kurtarmak yerine zindana atıp işkence etmişler sanki . "

Marinette tuhaf konuştuğunu biliyordu ama yeterince kelime yoktu işte , ifade edecek kadar kelime bilmiyordu . Bu hisler karşısında diz çöküp yalvarmak ve üstünlüklerini kabul etmek zorunda kalıyordu .

" Mari , inan bana hayatımda gördüğüm bencillikten en uzak insanlardan birisin , tabii ki onun adına seviniyorsun ama kendi adına üzülme hakkını da kendine çok görme . "

" Bi- bilmiyorum . " Kız bunu hafifçe nefesini düzene sokmaya çalışırken söylemişti , kendini kontrol etmezse hıçkıra hıçkıra ağlama ihitmali yüksekti çünkü .