Miraculous one-shots [Au]

Obsessed with you(Marigami)

Marinette , Kagami'nin saçlarına bağımlı olmaya başlamıştı , gözleri de güzel bir manzaraydı doğrusu , bir de teni vardı tabii ... Sarılmak için bahane yarattığı sıralarda bir yudum alırcasına kokusunu içine çektiği , bembeyaz bir teni vardı Kagami'nin .

Evet , tüm bunlar doğruydu ama Marinette hepsinin birer yalan olmasını dilerdi.

Nasıl olmuştu da böylesine bir duruma sıkışıp kalmıştı ? Nasıl olmuştu da gözünün önünde pek değerli dostu olan Luka'ya aşık olmuştu sevdiği kız? Ve nasıl olmuştu da hayatının aşkı olduğunu zannettiği Adrien'dan vazgeçip onun eski sevgilisine tutulmuştu? Her şey o kadar karışıktı ki yaşayan kendisi olmasına rağmen bir anlam verememişti bu kaosa .

Önündeki deftere baktı Marinette ve utançla bakışlarını üzerinde gezdirdi. Bizzat Kagami için aldığı eskiz defteriydi bu ve yine Kagami'nin bir resmini dökmüştü kağıda. Yine ...

Ama bu sefer biraz daha farklıydı çizimi. Aklında kalan bir anı değil , yarattığı bir ânı çizivermişti .

Kagami elinde kağıttan bir lamba tutarak sakin gölün üzerini aydınlatıyor, giydiği kimono ile Marinette'in gözlerini alırken boştaki eliyle ona gelmesini işaret ediyordu.

Marinette , kendi tasarımı olan kimonoyu Kagami'ye bu resimle beraber hediye ettiğini hayal ettikçe yanaklarındaki kızarıklık kulaklarını sarıyor, elleri titremeye başlıyordu.

Tüm bu heyecanın büyüsüne kapılmışken telefonundan gelen bildirim sesiyle irkildi. Sonra çabucak toparlandı ve istemsiz bir merakla telefonunu eline aldı.

Bir yeni bildirim : Instagram
KagamiTsrugi adlı kullanıcı yeni bir fotoğraf paylaştı.

Gülümsedi Marinette. Tam da onu düşünürken denk gelmişti , ona göre evrenin bir mesajıydı bu .

Bildirimin üstüne tıkladı ve fotoğrafın açılmasını bekledi , hem belki bunu da çizerdi . Tam gülümseyen gözlerini ekrana çevirdiği anda zaman dondu sanki ama bir an sonra gülümser tutumunu kaybeden gözleri kanıtlamıştı bunun böyle olmadığını.

Düşen yüzü ve sıkışan kalbiyle öylece ekrana bakmaya devam etti .

Kagami , özel bir fotoğraf paylaşmıştı. Sevdiği adama açıldığı ve onun da kendisine karşı hisleri olduğunu öğrendiği günden bir hatıra olsun diye arkadaşının gizlice çektiği bir fotoğraftı bu .

Kagami, Luka'ya bakıyor ve ona bakarken gözleri tutkuyla , neşeyle yanıp tutuşuyordu . Fotoğrafta sadece onun yüzü görünse de yanında duran adamın Luka olduğu barizdi .

Biraz daha Kagami'nin ışıldayan yüzüne baktı Marinette. Kalbinin tüm bu ağrısına karşın bakmaya devam ettikçe içi ısındı ve o da gülümsedi Kagami'nin mutluluğuna. Ama fotoğrafa bakamaya , başka ayrıntıları görmeye devam ettikçe içinde kıskançlık köpürmeye başladı.

Luka'nın lacivert saçlarını sakınarak okşayan bir el , onu çileden çıkarmaya yetmişti. Kagami'nin Luka'ya sakınarak yaklaşacak kadar aşık olduğunu nereden biliyordu veya bunu resimden nasıl çıkarmıştı kendisi de bilmiyordu .

Tek bildiği bu görüntü karşısında keskin bir acının vücudunun her yerini sardığı, geriye çaresizlik ve acı bir tat bıraktığıydı .

Telefonu kurtulmak ister gibi masaya biraz sertçe bırakıp derin bir nefes aldı ve yaşaran gözlerine karşı , ne yapacağını bilemediğinden belki de , güldü . Şiddetli bir ağlamanın başlangıcı olduğunu belli eden bir gülüştü bu .

Hıçkırmaya başladığında dökülen gözyaşlarını sağ elinin tersiyle sildi ve başını iki yana salladı ağlamaya devam ederken .

"Bu - "

Nefessiz kalmıştı.

"Bunun böyle olacağını,"

Tekrar derin bir nefes aldı.

"biliyordum ."

Ama bu ağlamasını dindiremedi .

Kalbinin acısını dinliyor ve ağlıyordu yalnızca. Acı boğazına kadar geliyor ve orayı da yakıyordu, yutkunmaya çalıştığında anlamıştı bunu .

Bir süre ağladıktan sonra uzun uzun soluklanmaya başladı ama bu sakinleşme işareti değildi .

"Luka , Luka ,Luka ..."

Sinirle güldü. Hâlâ önündeki resme bakarken kalbine zarar veren bu görüntüyü tuz misali yarasına basıyor ve her saniye Luka'ya karşı daha büyük bir nefret duyuyordu.

"Ona aşık olmadığını söyledin. Peki neden ...? "

Biraz daha baktı çizdiği resme . Bu sırada nefesleri biraz daha düzelmişti .

O sırada bir şey fark etti : Burada tüm suçlu kendisiydi . Aşağılanması , hor görülmesi gereken , bencil olan oydu. Aşık olduğun insanın mutluluğunu gözetemeyecek kadar arzularıyla yanıp tutuşmuş , elde etmek için adım atmaya cesaret edemediği için bu cesarete sahip olanları suçlar olmuştu.

Su yüzüne beklenenden erken çıkan bu düşünce , daha da yaktı canını. Öyle bir yanmıştı ki canı gözlerinin karardığını hissetmişti . Sanki biraz daha zorlasaydı zihnini , oracıkta duracaktı şu işlevsiz kalbi . Sevmeyi bile beceremeyen kalbi ....

Hâlbuki ne de güzel görünürdü onun için diktiği kimonoyu giymişken .

Hâlbuki ne kadar aydınlıktı kalbinde onun için ayırdığı yer .

Kagami gitmeden önce Marinette, Luka'nın onu reddedeceğinden o kadar emindi ki Kagami'yi teselli etmesi gerekeceğini düşünmüştü. Hâlbuki şimdi telefondaki aptal bir fotoğrafa bakıyor, sevdiği kız için bu fotoğrafın ne denli özel ve değerli olduğunu düşünüp kalbine bir bıçak da kendisi saplıyordu .

O gün , akşama kadar arada durup düşünerek durmaksızın ağladı. Gecenin son demleri yaşanıp hava yavaşça aydınlanmaya başladığında ağrıyan başı ve sızlayan gözleriyle hâlâ uyanıktı. Sırt üstü uzanmış, çıkarmaya zahmet etmediği elbislerini kırıştırdığının farkında olmadan Kagami'nin mutlulukla paylaştığı fotoğrafa bakıyordu.

Öyle uzun süre bakmıştı ki bu fotoğrafa , Kagami'nin yüzü gerçek bir mutlulukla parlamadığı her an üzgün olduğunu düşünecekti .

Ağıran gözlerini kırpıştırdı ve net göremediği fotoğrafa bakmaktan sonunda vazgeçti. Gözleri yaşarıyordu . Telefonunu öylece karnının üstüne bıraktı ve ellerini de onun üzerinde birleştirdi. Sanki onun canını yakan o fotoğraf değil de bu telefondu , içi kinle dolmuştu bir an .

Uyumadan önce birkaç cümle mırıldandı . Kendinde değil gibiydi.

"Kalbinin arzu ettiği kalp , neden ... Neden bu arzu ? Sadece iyi ol istiyorum ama ... Nasıl isteyeceğim bunu ? Seni isterken başkasıyla oluşuna sevinmek ikiyüzlülük değil de ne ? "

En sonunda savaşmaktan vazgeçti. Sanki bir neden bulup bir anlam verebilseydi bir anda düzelecekti her şey . Ama olmadı, düzelmedi. Sadece o son cümlelerini armağan etti yeni güne ve yalnızca birkaç saat sürecek bir uykuya sığındı.