Αυτο που ολοι περιμενατε

578 38 1
                                    

Ένας μηνα μετά οι γονείς μας τα ξανά βρήκαν.

Εγώ και ο Ντράκο είμαστε αρκετά κοντά. Και όχι μόνο σαν φίλοι. Βέβαια κανείς δεν έχει κάνει κίνηση.

Ελιανας Ρον

Είναι απόγευμα και μόλις έχω γυρίσει από βόλτα. Φοράω αυτά.

Και παω στο δωμάτιο μου

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Και παω στο δωμάτιο μου.

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Ντράκο.

Ε:τι κάνει στο δωμάτιο μου.

Ντρ:περνώ πίσω τις κάλτσες που μου "έκλεψες" εχθές. Εσύ?

Ε:τι?...τι κάνω στο δωμάτιο μου?

Λέω και δαγκώνω ελάχιστα το κάτω χείλος μου.

Ντ:όχι. Γιατί με κοιτάς έτσι?

Λέει με ήρεμη και χαμηλή φωνή

Ε: πως.

Λέω και κλείνω την πόρτα πίσω μου χωρίς καν τα την κοιτάξω.

Ντρ:εστί.

Λέει και με φιλάει , εγώ μετακινήθηκα λίγο και κοπανησα στον τοίχο.

Με φίλησε το πιστεύετε επειδή το ήθελε. Δεν αντιστάθηκαν ανταπέδωσα αμέσως.

Τα φιλιά του κατέβηκαν στον λαιμό μου.

Ε: Ντέικο δεν είναι σωστό αυτό.

Ντρ:μμμ ναι?

Λεει χωρις να σταματήσει.

Έρχεται ακόμα πιο κοντά

Ντρεικο Ρον

Ε: Ντρεικο δεν είναι σωστό αυτό

Λέει ενώ φαινόταν πως το ήθελε

Ντε:μμμμ..ναι ?

Της λέω χωρίς να σταματήσω

Ξαφνικά άκουσα βήματα να πλησιάζουν.

Την πλησιάζω περισσότερο ώστε να πιάσω το πόμολο της πόρτας. Όταν το κατάφερα άνοιγα την πόρτα και έφυγα.

Ντρ:μην μου ξαναπάρεις της κάλτσες

Λέω και της κλείνω το μάτι αφού ο μπαμπάς της είχε φτάσει στην πόρτα.

Ε:καλά.

......

My 𝑆𝑇𝐸𝑃 𝐵𝑅𝑂 is a MALFOYDonde viven las historias. Descúbrelo ahora