Aşk Kapıyı Çalınca

Ask Kapiyi Calinca

7.Bölüm

"Öykü cek o gözlerini Kaslarimdan! Nazar degdiriceksin." , demisti Ayaz carpik gülümsemesiyle.

"Gi-gitt üz-üzerine bisey giy üsütceksin!" , diyebilmistim kekeleyerek.

"30 derecede mi?" , demisti masaya oturarak.

"Simdi üzerine bisey giymezsen Kahvalti yapmicam!" , demistim masadan kalkarak.

"Hopp Öykü nereye ya?" , demisti arkamdan bakarak.

Sacma bir hareketti kesinlikle kabul ediyorum ama adamdakide kasdi haniiyy.

Gözlerimi onlardan alip kahvaltiya odaklanmam imkansizdi ve onun bunu farketmesini istemiyordum.

"Basimin belasisin Öykü bak yemin ediyorum!", demisti kolumdan tutup beni kendine döndürerek.

Bu parfüm kokusu suan cok yakin oldugum yüzü cok fazlaydi.

Allahtan boyum kücûktüde kirmizi olmus yüzümü görmüyordu.

"Gec otur geliyorum ben" , demisti yanimdan uzaklasarak. Arkasinda biraktigi kokuysa beni sarhos etmisti bile.

Noluyordu bana böyle(!) sanki hayatimda hic erkek görmemistim.

Kahvalti faslida niyahetinde bitmisti. Masayi beraber toplamis birbirimize soguk soguk espiriler yapmistik.

Ben gülmekten catliyordum tabi o an.

"Kendine gel Öykû , olmadi bize gideriz!" , demisti gûlerek.

"Igreeenc!", demistim hickiriklar icinde.

"Hadi hazirlan Okula gidicez", demistim gögüsüne elimin tersiyle vurarak.

"Sen git yani Cumartesi günleri okula gitmek bana ters." , demisti gülerek.

"Aaa bugün Cumartesi dimi." , demistim kendimi koltuga atarak.

Ôyle birkac saat yatmis uzanmis tembel tembel telefonlarimizla ugrasiyorduk.

Sonra Ayaz birden ayaklanmisti.

"Ayaz kacar!"

"Nereye?!" , demistim birden hesap sorar bir sekilde. Birden cikmisti vallah.

"Ooo artik hesap mi soruluyor?", demisti carpik bir gülümsemeyle.

"Yok yani sey.." , bisey diyememistim iste !

"Saka saka hadi kalk sana bir Istanbul turu yaptiriyim tikildik kaldik evde. Arabanin üzerinide acariz bak sana özel herkeze yapmam kiymetini bil." , demisti parmayla gülerek.

Sirin ya vallahi.

"Kendimi özel mi hissetmeliyim simdi." , demistim gülerek.

"Bilmemki" , demisti dudagini isirarak. Allah sahibine bagislasin vallahi ne tatli cocuk bu!!

"35 dk.'ya hazirim." , demisti omzuna vurup odaya kosarak.

"Yuuuch Ôykû ! Keske geceden haber verseydim anca bitersin." , demisti sitem ederek.

"Bikbiklama!", demistim kapidan kafami cikarip ona laf yetistirerek.

"Bibiklama!!", diye taklit ediyordu beni.

"AYAAAZ!"

"ÔYKÜÜ!" , demisti oda sirin bu cocuk sirin allahim.

Bi 25 dk.'nin ardindan nihayet bitmistim.

Altima beyaz bir pantolon üzerimede pudra rengi önü hafif firfirli tülden bir askili birsey giymistim ayagimada ayni renkte babetlerim ve dalgali saclarimla iyi gözüküyordum.

"Bittim!", diyerek odadan cikmistim cantamin icini kurcalarken gözûm ayaza kaydi. Oda beyaz kaprisiyle salas beyaz bi gömlek giymisti gömleginse ilk 3-4 dûgmesi acikti yani bence cikar hic giyme olmustu resmen. Saclarida hafif uzun ve daginikti oda telefonu , cüzdani ve anahtarini cebind koymakla mesguldu. Onunda gözleri bendeydi artik.

-AYAZ-

Anahtarlarimida elime almis hazirdim karsimda Öykü yine bôn bôn bana bakiyordu sirittim.

Dalgali saclari cok havali olmustu kesinlikle! Pudra rengide ona cok yakismisti.

"Hadi erken cikan yol alir" , demistim kapiya dogru yürürken.

"Saat dört Ayaz!", demisti yine cücelerin prensesi.

"Pssst caktirma.", demistim ellerimi agzima götürüp sirin gözükmeye calisarak.

"Allahim saabir". , diye icinden sabir cekiyordu duyabiliyordum seker kiz(!)

Kapiyi acmis cikiyorduk-. Cikamadik kapida bizi bir süpriz bekliyordu (!)