İz'düş'üm

399 28 0
                                    

Tek ihtiyacım Alaska belki de. Kimsesiz bir arazi, iki köpek ve kitaplar. İnternet, telefon, insanlar yok. Düşünceler yok, telaş yok, sorumluluklar yok... Yetecek kadar odun olur sobanın yanında. Köpekler girer çıkar istedikleri gibi. Toprak yok ki çamur olsun. Her yer beyaz, her yer kar Kuzey Alaska'da. Lekesiz hayaller var Kuzey Alaska'da. Huzur var, umut var. Burnun hep kırmızıdır orda. Sıcak kahvenin dumanı en fazla orda tüter. Paraya ihtiyacın yoktur orda. Isınmak için kağıttan paralarınla tutuşturursun belki sobayı. Küçük bir evin vardır sadece. Suyunu kendin yaparsın, sobanın üzerine koyarsın bir kapta topladığın karları. Yemeğini kendin bulursun. İyi bir avcıysan bir kaç dört ayaklı hayvan aylarca hayatta tutabilir seni. Ya da elinde kitap, oltanı sandalyeye yaslar balık vurmasını beklersin.

Zamandan bol ne var ki Alaska'da?
Umuttan çok ne var ki?
İnsandan az ne var ki?

Tüm kalbimle istiyorum seni, gözyaşlarım yanaklarımda istiyorum seni.

Buluttan İbaretHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin