Tsukiko Miya (Suna x reader) TAMAMLANDI

-14.-

Selamlar herkese nasılsınız??
İyi okumalar...

Yemek yedikten sonra herkes yorgun olduğu için odaya çıktı ben de biraz hava almak amacıyla dışarıda çimlerin üzerine oturdum.

Ben gökyüzünü incelerken yanıma biri oturdu. Ben de kim olduğuna bakmak için döndüm.

Gelen kişi Bokuto-san' dı. (Suna sandınız değil mi hayır )

- Merhaba Bokuto-san (T)

- Merhaba Miya-san (B)

- Lütfen Tsukiko diye seslen Bokuto-san o zaman abimlerle karışıyoruz.(T)
-Peki Tsukiko. (B)

- Nasılsınız Bokuto-san dalgın gibi görünüyorsunuz? (T)

- İyiyim Tsukiko düşündüğün için teşekkürler sadece aklım bir yerde de.(B)
- Aa peki Bokuto-san bugün yoruldum ben yatmaya gidiyorum iyi geceler. (T)

-İyi geceler Tsukiko.

Bokuto-san'ın yanından ayrılıp kızlarla kaldığımız odaya doğru ilerledim. Kapıyı yavaşça açıp içeri girdim ve tahmin ettiğim gibi kızlar uyuyordu. Ben de sessizce üzerimi değiştirip yatağıma yattım.

Sabah şaşıracaksınız ama kendim uyandım ve üstümü değiştirip kızları uyandırdım. Daha doğrusu uyandırmak için çabaladım ama tabi ki tık yok.

En sonunda aklıma telefonumdan hareketli bir şarkı açmak geldi sesi çok açmayacaktım ikisinin yatağı yan yana olduğu için ortalarına koydum.

Sanyu yavaş yavaş hareketlenmeye başladı ama Minako'dan tık yok ben de bunun üzerine onun üzerine atladım.

- Yaa of üzerimdeki şahıs eğer kalkmazdan bokum çıkacak.(M)

Minako uyandığı an odayı terk ettim yoksa baya baya ölecektim.

~Time skip~

Nekoma ile olan maçımız 2-1 Nekoma'nın kazanmasıyla bitti. (Maçı yazmak istemedim...)

Herkesin maçı bittikten sonra yemek yedik ve eşyalarımızı toplamaya başladık.

Saat 17.00'da İnarizaki Lisesi olarak otobüslere bindik. Ve bu şekilde 6 saatlik yolculuk başlamış oldu.

Yolculuk çok sakin geçmişti Nekoma maçı bizi yorduğu için herkes uyumuş veya müzik dinleyerek dinlemişti.

Gece 1 gibi otobüs okulun önüne durdu. Abimler,Suna ve ben taksi ile gitmeye karar verdik. Taksi'nin ödemesini de dörde böldük.

Odama girer girmez üstümü değiştirip kendimi yatağıma attım ve uyudum.

Sabah beni dürtüp duran Atsumu sayesinde uyandım ve onu odamda bırakarak banyoya gittim.

Hazırlandıktan sonra canım abim Osamu'nun hazırladığı kahvaltıya oturdum.

-Günaydın benim canım abilerim!

-Günaydın Tsukiko. (O)

-Günaydın canım kardeşim (A)

Kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıktık ve Suna ile birlikte okula gitmeye başladık.

~Okul sonrası~
Bugün birkaç gündür aklımda olan konuyu halletmemin verdiği rahatlıkla okuldan çıktım.

Evet bugün Mitsuaki ile konuştum ve artık sahte sevgililik şeyini bitirip yakın bir arkadaş olmaya karar verdik.
Aslında hep yakın arkadaştık ama dışarıya da öyle olduğumuzu söylemeye karar verdik ve bu beni çok rahatlattı.

Sanyu ve Minako beraber alışverişe gidecekleri için görüşürüz diyip gittiler. Çok yorgun olduğum için ve canım istemediği için ben onlarla gitmedim ama Yuuna neden gitmedi bilmiyorum.

-Aa selam Yuuna kızlar alışverişe gitti sen neden gitmedin?

-Selam Tsukiko Yuuta ile bazı işlerin olduğu için onlarla gitmedim ve maalesef şu an gitmem gerekiyor yarın görüşürüz kendine iyi bak.

- Görüşürüz Yuuna.

Yaklaşık 15 dakikadır abimleri bekliyorum ve hâlâ tık yok. Telefonumu açtım ve "Atsumu abim" yazısına tıklayarak abimi aradım. Evet insanları isimleriyle kaydetmek daha kolay oluyor bazen küçük değişiklikler yapıyorum ama daha çok böyle kullanıyorum. Neyse...

-Alo abi nerdesiniz yaklaşık 20 dakikadır sizi bekliyorum.

-Geliyoruz Tsukiko Osamu'nun işi varmış beklememizi istedi.

-Peki abi bekliyorum.

Aramayı sonlandırdıktan sonra abimin neden yalan söylemiş olabileceğini düşünmeye başladım.

~Osamu'nun gözünden~

Suna ile Tsukiko'nun doğum günü hakkında düzgünce konuşmak için sınıfta biraz oyalandık ama galiba sandığımızdan daha uzun bir süre geçmiş çünkü Tsukiko Atsumu'yu aradı.

-...

-Geliyoruz Tsukiko Osamu'nun işi varmış beklememizi istedi.

-...

Telefonu kapattı ve Suna anında lafa girdi.

-Atsumu yalan söyleyeceksin bari doğru düzgün yalan söyle inanmadı işte kesin yalan söylediğini anladı.

-Nereden biliyorsun inanmadığını? (A)
- Canım arkadaşım Osamu işi olsa bizi gönderir beklememizi istemez çünkü kendi gelebiliyor veya işi uzun sürerse mesaj falan atar Tsukiko'ya haber falan verir bir şekilde sessiz sedasız bekletmez kızı en azından kendi işinin olduğunu söyleseydin ve Osamu'nun şarjı olmadığını bir şekilde toparladık.

-Suna haklı Tsumu. (O)

-Haklısın aklıma gelmedi. Kızı bekletmeyelim daha fazla hadi. (A)

Çantalarımızı alıp aşağıya Tsukiko'nun yanına indik.

-Sonunda gelebildiniz!

-Hadi eve gidelim dün yayınlanan bölümü izleyevegim eve gidince onu izleyeceğim. (A)

- Aa doğru hadi eve gidelim bende izlememiştim hadi gidelim. (T)

~Tsukiko'nun gözünden~
Eve geldik ve üstümü değiştirip mutfağa gittim. Buzdolabından bir şeyler çıkartıp sofrayı kurdum ve abimleri çağırdım.

- Osamu! Atsumu! Hadi gelin bir şeyler yiyelim!

-Geliyorum! (A)

- Siz başlayın ben 5 dakikaya geliyorum. (O)

••Bölüm sonu••

Evet uzun zamandır bölüm yazmıyordum çünkü ne yazacağımı bilmiyordum. Sizi beklettim bu yüzden özür dilerim ama elimden geldiğince daha sık bölüm atmaya çalışacağım.

Sizleri seviyorum<3
Kendinize iyi bakın sonraki bölümde görüşmek üzere hoşçakalın...