KARA SEVDA

4. BÖLÜM

Hadi bismillah

**

" Vuslat bak ben şey diyecektim sana. " merakla yüzüme baktı.

" Ben işten-"

" Afiyet olsun" yanımızdan gelen ses ile cümlem yarım kalmıştı üstelik şoka girmiştim.

Kafamı sola çevirdim ve gelen kişiye baktım.

Kartal Akdoğan.

Onun burada ne işi vardı ki?

~

" Saol Kartal da senin ne işin var burada" dedi Vuslat.

" Geçerken uğradım. Aslında ben-" tam bana dönüp konuşacakken araya girdim. " Ben gidiyim iyi günler" hızla çantamı alıp oradan kaçarak gittim. Hızlı adımlarla yürümeye çalıştım. Ayağımda beni zorlayan topuklu ayakkabı mı çıkartıp hızlı hızlı yürümeye devam ettim.

" Leman" arkamdan gelen sesi ile durmadım.

" Leman!" daha şiddetli ve yüksek ses ile bağırdı yine durmadım ve yürümeye devam ettim.

" Leman'ım!" adımlarım bıçak keser gibi anında durdu. Kalbim öfke ile çırpınıyordu ne vardı da çıkmıştı karşıma?

Ona dönmedim önüme geçip soluklandı.

" Bana sakın bir daha öyle seslenme. Yeter artık ben bitirdim neyi anlamıyorsun sen. Hayalini de gerçekleştirdin işte uzak dur benden Kartal . " Öfkeyle uzaklaştım oradan. Rastgele gelen bir otobüse biniverdim.

" Bu nereye gidiyor teyze " söylediği yere dudak büzdüm eve iki saatlik yol kadar yürümem lazımdı .

İnşallah bol limonlu yemek yersin yanlışlıkla Kartal. O limonu sevmezdi. Bunların aklıma gelmemesini sağlamak için telefonu mu çıkarttım ve tabi ki safanur'u aradım.

" Ne var?"

" Ulan var ya seni bir dövücem bir gün komalık olucaksın mal "

" Noldu abla bu sefer de mi o abiyi atıcaksın eve ? Bak 200 TL verirsen susarım vallahi "

" Sen hayatımda gördüğüm en para yiyen kişisin ayrıca ben ne diye atıcam o adamı eve be kusucam şimdi bak "

" Tabi tabi kesin eve gelirken ekmek alıcakmışsın annem bir işr yarasın bari diyor "

" Almıyorum ekmek falan "

" Ne dedin sen?" Diyen annemle hemen telefonu kapattım başımıza bela almaya gerek yoktu şimdi.

Durakta inip bir saat yürüdükten topuklularımı çıkartıp yalın ayak yürüdüm.

Ne var yani ayaklarım şişmişti burada .

Ekmekte alıp eve varınca bir yerlerime kaçan nefesim geri gelmişti çünkü kapıda babam ve Kartal vardı.

Yok daha sarmalar aşkına!

Bir elimde ekmek bir elimde ayakkabılarım öylece durdum.

" Baba "

" Kızım "

" Leman "

" Kartal "

" Eski damat "

" Babacım "

" Abla "

" Safanur . Ay durun ya " herkes durdu.

" Ne işin var senin burada " çok sakin ve ifadesiz çıkmıştı sesim. Bu yüzünü düşürdü ama gülümsedi hemen.