Μαζί Σου Ποτέ [Will Edit]

🥀 Κεφάλαιο 1

"Σε μισή ώρα φτάνω σου λέω. Θα τα πούμε από κοντά"

"Θα βγούμε, έτσι?"

"Ρε είμαι από ταξίδι. Δεν θες αύριο?"

"Όχι, θα βγούμε σήμερα είπα! Παράτα βαλίτσα στο δωμάτιο και ετοιμάσου!"

"Χριστέ μου πια! Τόσο πολύ σου έλειψα?"

"Μη το παίρνεις πάνω σου"

"Κι αν το πάρω?" ρώτησε χαμογελαστά, όσο μιλούσε ψιθυριστά μέσα στο λεωφορείο.

"Βλάκα δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό έχω να σε δω"

"Έλα ρε, τώρα θα με χορτάσεις. Γυρνάω για τα καλά Γιάννενα"

"Ναι, μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι. Μετά λες θα πας για μεταπτυχιακό πάλι Αθήνα"

"Έχεις δυόμιση μήνες να με χορτάσεις"

"Με τη Βάσια βλεπόσασταν ρε βλάκα στη Αθήνα. Εγώ η καημένη---"

"Εσύ η καημένη να μην πήγαινες να σπουδάσεις Πάτρα για να με έβλεπες"

"Θα φας χαστούκα" είπε η κολλητή της με μισόκλειστα μάτια και την έκανε να γελάσει.

"Μη με κάνεις να γελάω ρε, είμαι στο  λεωφορείο!" ψιθύρισε και συνέχισε.

"Αντε κλείσε, θα τα πούμε από κοντά"

"Γιατί μαρή, έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις??"

"Ναι, διαβάζω wattpad!"

"Ιιι ντροπή σου! Προτιμάς το wattpad από μένα?"

"Ίσως. Λίγο"

"Να φας σκατούλες! Ποιο διαβάζεις, εκείνο με το badboy?"

"Όχι ρε, εκείνο το σταμάτησα. Ε φτάνει πια με τα badboys που είναι ψυχρά και συμπεριφέρονται απαίσια σε όλους αλλά κατά έναν μαγικό τρόπο, ερωτεύονται το καλό κορίτσι"

"Α ναι, ξέχασα ότι εσένα σου αρέσουν τα καλά παιδιά"

"Μόνο καλά παιδιά"

"Έχει αρκετά εδώ στα Γιάννενα. Έλα και θα σου γνωρίσω πολλούς"

"Εντάξει Άντζυ. Περιμένω με ανυπομονησία τα προξενιά σου" είπε πειραχτήρικα.

"Σε μισώ"

"Εγώ πιο πολύ"

"Θα είμαι στο γνωστό σημείο. Μην αργήσεις, θα σου βγάλω το μαλλί τρίχα τρίχα"

"Καλά, καλά. Γεια" γέλασε και τερμάτισε την κλήση.

Κοίταξε την οθόνη με ένα μελαγχολικό και ταυτόχρονα γλυκό χαμόγελο.