Μαζί Σου Ποτέ [Will Edit]

🌹 Κεφάλαιο 10

Η ώρα περνούσε και ο Γιάννης δεν της είπε να ανέβει στο roof.

Δούλευε κάτω και ο Μάρκος πάνω, οπότε δεν είχαν καθόλου επαφή.

Όμως, δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται πόσο φιλικός και γλυκός ήταν μαζί της.

Δεν το περίμενε με τίποτα, το αντίθετο μάλιστα. Πίστευε ότι θα ξέκοβε μετά τα χθεσινά.

Καθώς βρισκόταν έξω με τον δίσκο κατά τις 2 η ώρα, είδε τον Μάρκο να κατεβαίνει βιαστικά τις σκάλες του roof και να ψάχνει κάποιον.

Η μία από τις τρεις παρέες που είχαν μείνει, ζήτησε να πληρώσει και η Λίζα μπήκε μέσα να ενημερώσει τη Σοφία.

"Εσένα ήθελα" της έπιασε το χέρι ο Μάρκος και την τράβηξε λίγο πιο πέρα.

Απορία στο βλέμμα της.

"Τι?"

"Στο σχόλασμα μη φύγεις. Θα σε γυρίσω εγώ" ανέβηκε σφαίρα τις σκάλες, προτού προλάβει να μιλήσει.

Όταν καθάρισαν, πήρε την τσάντα της έτοιμη να φύγει.

["Θα σε γυρίσω εγώ"]

"Λίζα" την φώναξε από μέσα και ευτυχώς οι μισοί είχαν φύγει και οι άλλοι μισοί ήταν κάπου αλλού.

"Πάμε? Τελείωσες?"

"Εε... Ναι" μίλησε διστακτικά.

Πήγε στη μηχανή του κι εκείνη τον ακολούθησε δειλά.

"Έλα" της έδωσε το δεύτερο κράνος και το φόρεσε.

"Ανέβα" της είπε αφού ανέβηκε εκείνος πρώτος.

"Κρατήσου"

Έβαλε τα χέρια της γύρω από το σώμα του και ξεκίνησε.

Του είπε που μένει και την πήγε σπίτι.

Κατέβηκε και έβγαλε το κράνος της.

Εκείνος την κοίταζε.

"Δουλεύεις αύριο?"

"Όχι..."

"Ούτε εγώ. Θέλεις να πάμε κάπου?"

"Που?..."

"Να βγούμε. Όπου θες. Μπορούμε να πάμε κάπου με τη μηχανή ή κάπου πιο κοντά αν δεν θέλεις"

"Εε..."

"Τι?"

Τι να κάνω?... Δεν τον καταλαβαίνω αυτόν τον άνθρωπο, ας με βοηθήσει κάποιος.....

"Να περάσω στις 7?"

"Εε..."

"Θα έρθω με τη μηχανή και αποφασίζουμε τότε τι θα κάνουμε. Αα, δώσε μου το insta σου" άνοιξε το κινητό του, ενώ εκείνη είχε μείνει να τον κοιτάζει σαν χαμένη.