Μαζί Σου Ποτέ [Will Edit]

🥀 Κεφάλαιο 11

"Περίμενε, μη το σπας ακόμα!" έσπρωξε τον Μάρκο από την κουζίνα την ώρα που κρατούσε ένα αυγό στο χέρι του και έσκασε στα γέλια.

"Θα μου χαλάσεις την ομελέτα, φύγε!" έβαλε το σώμα της για προστασία στο τηγάνι.

Εκείνος πήγε να την προσπεράσει για να σπάσει το αυγό.

"Οχι!" πήρε πολεμική στάση και έκανε τον Μάρκο να γελάσει.

"Χαχαχα προσπαθείς τόσο πολύ"

"Αν πλησιάσεις, θα σε κουτουλήσω"

"Καλά, οκευ, πάσο" άφησε το αυγό στο τραπέζι γελώντας.

"Πάνε στο σαλόνι και έρχομαι" του είπε και συνέχισε να φτιάχνει το πρωινό.

Έφτασε δίπλα του με δύο πιάτα.

"Μμ.. Μυρίζει τέλεια"

"Καλή όρεξη" του είπε και άρχισαν να τρώνε καθώς έβλεπαν τηλεόραση.

Όταν άδειασαν τα πιάτα, τα πήρε η Λίζα και πήγε να σηκωθεί.

"Ασε, θα τα πάω εγώ"

"Σιγά βρε"

"Θα τα πάω εγώ είπα"

"Σηκώθηκα τώρα"

Άρχισε να τη γαργαλάει κι εκείνη γελώντας, προσπαθούσε να μη της πέσουν τα πιάτα.

"Τα πιάτα, τα πιάτα!"

"Αστα"

"Εντάξει, περίμενε!" του είπε και έμειναν και οι δύο ακίνητοι.

Τα άφησε αργά πάνω στο τραπέζι και όταν το έκανε, την τράβηξε πάνω στα πόδια του και συνέχισε να τη γαργαλάει.

Την έβαλε από κάτω του στον καναπέ και της έτριψε το κεφάλι.

"Αα! Άσε με" διαμαρτυρήθηκε κι εκείνος γελώντας, της τσίμπησε το μάγουλο, πριν σηκωθεί όρθιος και πάρει τα πιάτα.

Ντύθηκαν και ανέβηκαν στη μηχανή του να τη γυρίσει σπίτι.

"Θα μιλήσουμε" της έδωσε ένα φιλάκι στα χείλη.

"Σ'ευχαριστώ για τη φιλοξενία και... Που με έφερες σπίτι" χαμογέλασε ντροπαλά.

Εκείνος την έπιασε από τη μέση και την κόλλησε πάνω του, ενώνοντας τα χείλη τους σε ένα αισθησιακό φιλί.

Όταν κοιτάχτηκαν, της χαμογέλασε, έβαλε το κράνος του και έφυγε.

Εκείνη μπήκε στο σπίτι με ένα ηλίθιο χαμόγελο στη μούρη της.

Ένιωθε ένα σφίξιμο στην κοιλιά της, αλλά ήταν ευχάριστο.

Έπεσε στο κρεβάτι και έστειλε μήνυμα στα κορίτσια να βγούνε.