Μαζί Σου Ποτέ [Will Edit]

🌹 Κεφάλαιο 4

Πήρε μια βαθιά ανάσα και ανέβηκε τις σκάλες του roof.

"Μου είπε ο Γιάννης να ανέβω πάνω" είπε στη Σοφία, η οποία φαινόταν να τρέχει και να μην προλαβαίνει.

"Αχ, άδειασε ένα τραπέζι εκεί στο βάθος. Μάζεψε το λίγο να πάω να πάρω παραγγελία" έφυγε βιαστική.

Η Λίζα πήρε έναν δίσκο, ένα τασάκι και το πανάκι από το πάσο για να μαζέψει το τραπέζι.

Ο κόσμος καθόταν σε ψηλά σκαμπό και για να περάσεις, έπρεπε να έχεις τέρμα πάνω τον δίσκο με τεντωμένο χέρι.

Βέβαια, αν σε έσπρωχνε κανένας κατά λάθος, γινόταν μακελειό.

Έβαλε τα ποτήρια πάνω στον δίσκο, σκούπισε το τραπέζι και άφησε το καθαρό τασάκι, πριν επιστρέψει στο πάσο.

Άρχισε να γεμίζει το λευκό καλάθι με τα βρώμικα ποτήρια.

Ο Μάρκος και η Κατερίνα μέσα από το μπαρ ετοίμαζαν ποτά.

"Ε!" φώναξε ο Μάρκος και την πλησίασε μέσα από το μπαρ.

Δεν με λένε "ε"!...

"Μπορείς να μου φέρεις δύο ψηλά ποτήρια από κουζίνα?"

"Ναι" είπε και αμέσως κατέβηκε τις σκάλες.

Τα ανέβασε και τα άφησε πάνω στο μπαρ.

"Ευχαριστώ" τα άρπαξε και άρχισε να τα γεμίζει με αλκοόλ.

Ανέβηκε μια παρέα από τις σκάλες και τους κοίταξε για να μετρήσει πόσα άτομα ήταν.

Έβαλε τρία νεροπότηρα πάνω στον δίσκο της και συνειδητοποίησε ότι θα έπρεπε να ζητήσει κανάτα από το μπαρ.

"Μάρκο..." φώναξε πάνω από τη δυνατή μουσική.

"Μια κανάτα θέλω" του είπε κι εκείνος άνοιξε το ψυγείο και της άφησε μία πάνω στον πάγκο, πριν επιστρέψει βιαστικά στη δουλειά του.

"Καλησπέρα" χαιρέτησε η Λίζα τα αγόρια που μόλις είχαν καθίσει σε ένα τραπέζι.

Άφησε τα ποτήρια και την κανάτα και έφυγε, ενώ λίγο αργότερα πήγε η Σοφία για παραγγελία.

Οι ρυθμοί ήταν απαιτητικοί. Τρεις φορές πιο απαιτητικοί από ότι στο κάτω μέρος του μαγαζιού.

Ήταν βέβαια καλοκαίρι και ήταν λογικό ο κόσμος να προτιμούσε το roof για τις εξόδους τους.

Είχε ακούσει από τα παιδιά ότι τον χειμώνα το roof κλείνει, επομένως όλη η δουλειά θα ήταν κάτω.

"Λίζα.." την πλησίασε η Σοφία.

"Ζήτησα από την κουζίνα μια πιατέλα για μπουκάλι. Πας να μου τη φέρεις?"