ULAN NG PAG-IBIG

PANIMULA

#UNP

Pagmulat ng mata ko i can feel the water wrapped around my body.
Nataranta ako ng mapagtantong nasa ilalim ako ng tubig. My heart right now is beating faster, nakatikom parin ang bibig ko ng sa ganoon hindi ako makainom ng tubig. I have no choice kundi ang lumangoy pataas hanggang sa makaahon ako.

Naghabol ako ng hininga at lumanghap ng maraming-maraming oxygen ng makaahon na ako sa tubig.Napalingon ako sa paligid,umuulan ng malakas at sobrang madilim ng kalangitan.The world looks so sad dahil sa panahon ngayon.

"Wahhh sino ka!"napalingon ako sa likuran ko, nanlaki ang mata ko ng makita ang limang lalakeng katopless at nakaupo sa railings ng tulay.

My gosh SPG!

"Master may nakapasok sa secret place natin!"sigaw ng isang  lalake.Halata mga mukha nila na highschool lang sila katulad ko.

"Hey come back here!"sigaw ng isang lalake pero mabilis akong lumangoy hanggang sa nakasampa ako sa lupa at kaagad akong kumaripas ng takbo bago pa nila ako maaubatan.Haaaay! kung minamalas ka nga naman.
Mas binilisan ko pa ang pagtakbo habang sinasalubong ang malalaking patak ng ulan. I'm really sure  na mukha na akong basang sisiw ngayon.

My gosh! Bakit ba sila nandoon?Secret place namin iyon ni Matias! Baka naman sinabi niya sa ibang tao!

Kaagad akong sumilong sa school building.Napatingin ako sa sarili, grabe yung medyas at school shoes ko basang-basa na! maging ang school uniform ko at pati buhok ko sobrang basa,tumutulo pa ang patak ng tubig na galing sa skirt ng uniform, kaagad kong piniga ang ilang parte ng uniform ko para tumuyo pagkatapos ay inangat ko ang tingin ko at napatingin sa mga studyante na suot ang uniform katulad ko.Hinanap ko ang hagdan papunta sa second floor at kaagad na umakyat papunta sa classroom namin, para puntahan si Matias.

"Asan na ba iyon?"napakamot ako sa ulo ko at hinanap ang classroom namin habang naglalakad ako at tinignaan ang mga section sa taas ng hamba ng mga pintuan na nadadaanan kong classroom

"Aha!" wika ko ng makita ko ang classroom namin  at kaagad na pumasok.

"Matias!"sigaw ko pagkapasok ko sa pinto habang napangiti. Pero napawi ang ngiti ko ng mapagtantong hindi ko kilala ang nandito sa classroom namin!Their faces is so unfamiliar, even the arm chairs na gawa sa kahoy naging plastic na! Pati ang mga nakasabit sa gilid ng ding-ding ng classroom bago na! Nagtataka naman ang mga students na nakatingin sa akin,yung iba nakataas ang kilay yung iba wala lang reaksiyon.

"Sino ka ba ineng?" nabasag ang saglit na katahimikan ng biglang nagtanong ang teacher sa harap kaya mabilis akong lumingon.

Si Sir Ramos!

Teka! Bakit parang may mali?Why he looks old?Sa pagkakaalala ko nasa 31 years old siya noong nagtuturo siya sa amin.

"Ako po si Shenny C. Azarcon"wika ko at pinakita sa kaniya ang ID na suot ko.Nalaglag naman ang panga ni Sir Ramos at napaatras sa gulat,halata ang takot sa mukha niya na para bang nakakita ng multo.Tinaasan ko siya ng kilay.Nanatiling tahimik ang classroom.

"Sir Ramos! Di niyo ba ako nakikilala?"nakangiting tanong ko sa kanya.My eyes widened noong tinutukan niya ako ng ballpen.Nagsalubong ang kilay ko.Napaataras si Sir Ramos sa gulat.

"Patay ka na! Bakit ka nandito? Ahhh! minumulto mo ba--" hindi na tapos ang sigaw niya, napakurap-kurap ako at bigla siyang nahimatay.What did just happen?