ULAN NG PAG-IBIG

Kabanata 19

#UNP
Kabanata 19: Please

"Halika anak ipapakilala kita sa mga kapatid mo"hinawakan ni daddy ang kamay ko.Nagulat naman ako sa sinabi niya.I didn't expect that coming.

"Dad"

"Bakit anak?"he ask.

"Huwag mo nalang akong ipakilala sa kanila, i'm already dead baka magtaka sila"wika ko sa kanya.Napaisip naman si Daddy at napatango na rin kalaunan.We have settled everything.He ask my forgiveness kaya naman binigay ko iyon sa kanya.I understand him noong buhay pa ako.Alam kong may sarili siyang pamilya kaya naintindihan ko.

"Sapat na tong gabing to na nakita ko po kayo"ngumiti ako sa kanya.

"Alam kong hindi ka rin magtatagal dito,i can sense it anak"nagulat ako sa sinabi ni daddy.

"Patawad po"binababa ko ang tingin ko.

"No it's not your fault pero nag-alala ako kay Matias"wika niya at tinignaan si Matias na nakapamulsang nakatayo lang at nanonood ng mga batang nakasakay sa carousel.

"Gusto ko po siyang iwasan para hindi siya lalong masaktan pero na realize kong kaunti nalang ang oras ko dito that's why i need to spend more time with him"napatango naman si Dad sa sinabi ko.

"I'm glad na nakita kita,pero lumalalim na ang gabi at baka hinahanap na ako sa bahay"wika ni dad.Ngumiti naman ako ng matamis.

"Thanks dad!"wika ko ar niyakap siya ng mahigpit, niyakap naman ako ni dad ng mahigpit at pagkatapos kumalas kami sa isa't isa.Napaangat ako ng tingin at napansin kong umiiyak na siya.

"Dad tahan na yan" wika ko at tumingkayad para punasan ang luha na umagos sa pisnge niya.

"I'm just contented that i saw you...my angel"wika nito at hinaplos ang matambukan kong pisnge.Ngumiti ako at may luhang tumulo sa mata ko.Kaagad na siyang nagpaalam dahil walang tigil ang pag-ring ng cellphone niya dahil hinahanap na siya.

Pinagmasdan ko ang likuran ni daddy na naglalakad paalis sa akin.Napahawak ako sa puso ko habang nakatingin sa kanya na unti-unting nawawala.Napangiti ako at kasabay ang pagtulo ng luha sa mata ko.

Unti-unting umihip ang marahan na hangin.Nanatili akong nakatayo at sa isang iglap ay hindi ko narinig ang tawanan at sigawan ng mga tao sa paligid.Nakatayo lang ako habang umiiyak ng biglang....

Biglang.....

Niyakap ako ni Matias sa likuran at siniksik niya ang kaniyang ulo sa leeg ko.Kaya naman ay hinayaan ko siya na gawin iyon.Malamig ang simoy ng hangin pero hindi ako giniginaw dahil sa init ng yakap ni Matias.Mas hinigpitan pa niya ang yakap sa akin.

"Huwag kang mag-alala nandito naman ako handa kang yakapin at damayan noon at maging hanggang ngayon" biglang kumabog ang puso ko sa sinabi niya at may luhang tumulo sa mata ko.

When i imagine his efforts to me wala lang iyon sa kalingkingan na ginaw ko sa kanya.He is madly inlove with me but I'm afraid that love would kill him...would kill him in pain.

"Mahal na mahal kita at ayokong pakawalan ka...gusto ko akin ka lang" bulong niya at mas hinigpitan niya ang yakap sa akin.Ramdam ko ang mainit niyang hininga na dumadampi sa balat ng leeg ko.Halos manghina ang tuhod ko.

Ilang saglit ay napatingin ako baba at mas lalong may namuong luha sa mata ko ng mapagtantong...wala na akong anino.Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko.Huwag muna ngayon ayoko munang mawala...ayoko munang iwan si Matias.