Son olarak kırmızı kravatı taktıktan sonra tamamen hazırdım. Çantamı sırtıma atıp özgünlük kullanmamın hala lisans alamadığımdan yasak olduğunu siklemeyerek kanatlarımı çıkardım demeyi çok isterdim ama formam yırtılırdı. Lan- HASSS olm benim anahtarım yok. Evde kaldım... Okulun ilk gününden de yapmazsın be amk hayatı... Neden her şeyin amına koyduğumu bende bilmiyorum 👍
''Bana muhtaç kaldın demek ha?''
Bu sefer piç smile atma sırası dışarıdan pencereye yaslanmış lanet olası Keigo'daydı. Hani ajansa gitmişti lan bu. Neyse. Ama yazık be kapıyla birlikte umutlarını da kırmış olucam. Ona yan bir bakış atıp gözümü ondan ayırmayarak kapıya yumruğu indirdim. Boşuna kuş beyinli demiyorum pintiliğinden demir kapı bile yaptırmamıştı Allah'ın malı. O dua etsin Hawks'ın evine girmeye çalışacak kadar yürek yemiş bir hırsız olmadığına.
Hawks: Ulan geri zekalı seni okula bırakacak kadar işsiz değilim anahtarı vericektim.
(Y/N): nApİm
Hawks: Kapının parasını öde
(Y/N): Sg
Saçımı savurarak fake hawli kız gidişi ile sonunda okula doğru yol alabildim.
Yürürken diğer kavşaktan bağrışmalar duydum. İnsanlar o taraftan ters istikametlere doğru kaçıyordu. Ne olduğuna bakmak için kalabalığın arasından sıyrılarak hızla o tarafa ilerlemeye başladım.
''Kahraman! Kahraman yok mu?!''
Kaçışmaların merkezine gelebildiğimde tahmin ettiğim gibi bu bir villian saldırısıydı. Rüzgar türünden gibi gözüküyordu. Kalabalığın seyrekleştiği noktaya gittim. Çevrede hiç kahramanlık ajansı olmamasına rağmen savaşan biri vardı. Dikkatli bakınca üzerinde benim gibi U.A forması olduğu gözümden kaçmadı.
Özgünlüklerine bakarsak teknik açıdan villian üstündü. Ona savrulan darbeleri şiddetli rüzgarları ile kolayca savuşturabiliyordu. Gerçi eğer ben gidersem daha da dezavantajlıydım özgünlük bakımından. Tanrım! Bunu kullanmaktan başka çarem yoktu sanırım. Daha geçici lisansım olmamasını saymıyorum bile ama savaş böyle devam ederse kazananın villian olmasına da göz yumamazdım.
Özgünlüğümü etkinleştirerek vücudumun alışmasını bekledim. Bu süre de ise sadece izlemekten başka yapabileceğim hiç bir şey yoktu.
...
Ben onu beklerken kahramanlar geldi amına koyayım. Onu kullandığım için kendimi yorduğumla kaldım ne kadar da mükemmel (!)
...
Evren kesinlikle beni sevmiyor...
''Naber lan bücür. Patlamış mısır? Kola? Ne alırdın?''
Gele gele bu gelmişti... Şansıma sçiyim, saygılar.
(Y/N): Boş boş konuşcağına yardım etmeyi denesen seni kuş beyinli?
Hawks: Kahramanlardan en hızlı olduğumdan hemen gelebildim ama bilirsin, bu herif harbi özgünlüğünü iyi kullanıyor ve benimki ile karşılaştırılınca üstün gelmesi kaçınılmaz.
Çaktırmadan övünüyo bi de
(Y/N): Hani 2 numaralı kahraman sen varken öğrenci savaşıyo falan? Dövüşsene olum-
Sözümü bitiremeden çoktan yanımdan ayrıldığını fark ettim. Neyse artık okuluma gitmeye devam edebilirim geciktiğim kadar geciktim zaten.
...
...
...
...
...
...
...
...
AMMMINA KOYİM BU VİLLİAN PEZEVENKİ BİŞİ ENJEKTE ETTİ KENDİNE ORTALIĞIN ANASINI SİKİYO ŞU AN
Keigo'da uygun özgünlüklü birinden yardım isteyip gelene kadar bu çocukla idare etmemi söyleyip defoldu zaten.
Ulan adam 2. kahramana yardım çağırttırdı ciddi ciddi. Bu yüzden önümüzde ki bi 10 yıl kesinlikle Keigo'yla dalga geçicem 👍 ve 2 numaRALI KAHRAMANI YARDIM ÇAĞIRMAK ZORUNDA BIRAKAN BU ADAMLA 2 ÖĞRENCİ BAŞ ETMEYE ÇALIŞIYO.
Tüm gücümle diğer kişinin duyabilmesi için bağırdım;
(Y/N): Biraz daha dayanabilirsek yardım gelicek elinden geleni yap!
Bir tepki vermedi ama duymuş gibiydi. Tepki vermemesine rağmen nasıl mı anladım? Çünkü hawlilik 😎
Yine savruldum v- ANASKM sırtımı çok pis duvara vurdum. Şu çocuk ahtapot kolları gibi bir şeyle etrafını sarıp korunuyo da aynı şeyi ben kanatlarımla yapmaya çalıştığımda rüzgar kanatlarımın geriye doğru açılmasına sebep oluyo. Adama yaklaşamıyorum bile. Bu sırada sanırım vücudum savaşa girişmeden önce etkinleştirdiğim güce uyum sağlamaya başlamıştı.
Kitap gerçekten hawks x reader değil...
