Het eerste wat ik weer zag toen ik wakker werd waren sterretjes. Ik voelde dat mijn handen en benen vastgebonden waren. Toen ik weer goed om me heen kon kijken voelde ik mij duizelig. Ik lag tegen een koude, glade steen. Ik was in een grot. Toen ik om mij heen keek zag ik dat Jo, Xanne en Nynke er ook waren. Ook zij waren vastgebonden. "Waar zijn we?" vroeg ik met een holle stem. In die enge grot zei Xanne. "Hebben jullie gezien wie ons ontvoerd heeft?" Vroeg ik mijn normale stem leek weer enigszins terug te keren. Nee" antwoordde Jo dat hebben we niet gezien, ik weet alleen nog dat ik een klap op mijn hoofd kreeg en toen werd alles zwart". "Ja dat heb ik ook" zei Nynke die duidelijk van streek was. Opeens hoorde ik iets "Stil eens" fluisterde ik, het waren voetstappen. Een magere jongen van een jaar of vijftien kwam de hoek omlopen. "Hallo dames" zei hij met een niet erg vriendelijke stem. Mijn adem stokte even toen ik ontdekte wie het was, "Nick riep ik uit wat doe jij hier?" "Heb jij dit gedaan?!" "Wel, wel, wel" zei Nick "dus je kent me nog je 'ex-boyfriend' " zei hij spottend. "Tuurlijk ken ik je nog" zei ik. "Jij kent hem?!" riep Jo verontwaardigd uit. " Ja" zeg ik licht geïrriteerd: "hij was mijn vriendje." " Ja totdat JIJ het uitmaakte" schreeuwde Nick woedend. "Ja vindt je het gek met die woedeaanvallen van je?" Dit maakte Nick nog bozer en greep naar mijn keel. Ik voelde dat hij zijn vingers steeds strakker om mijn hals sloot. "Stop!" riep Nynke geschokt, maar in plaats daarvan werd de druk op mijn hals nog erger. Mijn adem stokte en er kwam een raar piepend geluid uit m'n keel, toen liet hij mij eindelijk los. Hijgend vulde ik mijn longen met lucht. Toen zag ik wat hij in zijn hand had: cocaïne.
JE LEEST
De mysterieuze grot
AdventureAnne gaat voor het eerst op reis met haar klas, ze heeft er super veel zin in. Totdat ze een geheime grot ontdekken waar wel heel rare spullen liggen... Ook de speurtocht lijkt niet zo'n goed idee. En dan komen ze ook nog eens een oude bekende tegen...
