De mysterieuze grot

~Hoofdstuk 15~

De politie was geïnformeerd over wat er was gebeurd met mevrouw Berken en waren gelijk gekomen. Ze zeiden dat ze nog niks hadden gevonden en dat ze nu naar de boomhut gingen. Terwijl de politie naar de boomhut ging, gingen Jo, Xanne, Nynke en ik weer terug naar de grot. We keken goed rond, maar er was geen spoor van Nick of die man te bekennen. Die middag pakte we onze spullen in, we zouden weer vertrekken naar huis. In de bus hing er een gespannen sfeer. Niemand zong mee op de muziek, er stond gelukkig geen file dus we waren vrij snel thuis. Mijn ouders stonden bij de bushalte te wachten. Alle ouders stonden met bezorgde blikken te kijken. Het was namelijk algemeen bekend dat er kinderen waren ontvoerd en bedreigd. Toen ik m'n spullen had gepakt liep ik snel naar mijn ouders, ze vroegen of het wel goed ging en keken aandachtig naar de snee in mijn nek. In de auto zei niemand wat. Ook Tess was stil en dat kwam niet vaak voor. De hele weg naar huis keek ik uit het raam, het was niet erg druk op straat. Toen ik naar de overkant keek zag ik dat Nick uit de winkel kwam stormen. Nick? Wat doet hij hier? dacht ik verstrooid. Waarschijnlijk had ik een gilletje van ongeloof gemaakt, want mijn ouders kelen me bezorgd aan. "Wat is er lieverd?" Vroeg mijn moeder bezorgd. "Daar" wees ik "daar loopt Nick.." Mijn ouders pakte vlug de telefoon en informeerde de politie. Snel reden we naar huis, toen we thuis waren maakte m'n moeder warme chocomelk. We zaten nu met z'n allen aan de eettafel. Mijn ouders wilde uitgebreid weten wat er nou precies was gebeurd en toen barstte ik in huilen uit, alle emoties van de afgelopen dagen stroomden er in een keer uit. Na een tijdje toen ik alles had verteld zat mijn zusje Tess me met grote ogen aan te kijken. "Een man met een kaal hoofd en een snor?" Riep ze verbaasd. "Ja" zei ik "hij heeft Xanne bedreigd met een revolver." "Weet je hoe hij heette?" Vroeg ze angstig. "Nou.. Nee alleen toen we in de boomhut waren lag er een formulier in de la en daarop stond de naam Z.A van der giet." "Van der Giet?" Zei Tess geschrokken en ze trilde nu helemaal. "Ja" zei ik " wat is er dan waarom doe je zo raar?" "Omdat van der Giet mijn leraar is." Tess en ik keken elkaar met grote ogen aan. "Jou leraar?" Roep ik verbaasd "ja hij kwam nadat juf Judith met zwangerschapsverlof ging." "Dit moeten we onmiddellijk melden bij jou school Tess" zei mijn moeder die bleek zag van angst "weer je zeker dat hij het is?" "Ja" zei Tess die nog steeds erg verbaasd was " ik weet het zeker"