Selam arkadaşlar! İşte ben,ve yeni hikayem! Kapağımı pek beğenmedim açıkcası, ama eğer hikaye beğenilirse kesinlikle onu birkaç arkadaşımla düzelticez. Çünkü bu işte pek iyi olduğum söylenemez. Şimdiden atacağınız her yorum ve vote için çok teşekkür ederim. Sizleri çok seviyorum.
***
Bill Guetta
Her zaman olduğu gibi yine yorgun kalktım şu yataktan. Lanet olasıca bi çekiciliği vardı bu yatağın. İçinden hiç çıkası gelmiyo insanın. Yine çıkamadım olduğu gibi. Kuru ayaklarımı,soğuk ama nemli parkelere bastım. Ayağı kalkarken aniden telefon çaldı. Yatağıma tekrar oturup telefonu şarj aletinden çıkardım. Arayana baktım. Arayan işyerinden bir arkadaşımdı,açmadım. Önemli birşey olduğunu düşünmedim. Tekrar doğrulup ayağı kalktım. Yerler her zamankinden soğuk ve tozlu
idi. Hiç düşünmeden çoraplarımı giydim. Artık daha rahat ve huzurluydum. Salona geçtiğimde açık unuttuğum televizyonu gördüm. Ödeyemediğim elektrik faturasına inat yapıyorum sanki. Koltuğa uzanıp telefonla uğraşmaya başladım. Mesaj geldi. İşyeri arkadaşımdan. Şöyle yazıyordu.
"SANA ÇOK GÜZEL BİR HABERİM VAAAAR!! PATRON BİZİMLE BİRLİKTE BİRKAÇ KİŞİYİ LOS ANGELESTEKİ HOTELE GÖNDERİCEK. ORADAKİ HOTELDE ÇALIŞICAZ!! YARIN SAAT 6:30 AKŞAM UÇAĞIYLA LOS ANGELESE GİDİCEZ!!!!!!!"
Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ne mutluydum, ne mutsuz. Acıktım ve uykum vardı. Sanırım bide çişim. Bavulumu hazırlayacağım kısıma gelmiştim sanırım. 19 yaşında biri olarak çok toplu bi erkektim. Bunu bana hiç görmediğim ailem öğretmişti. Fakir değildim. Bankada fazlasıyla tomar tomar param var ama kendi kazançlarımdan harcamak her zaman hoşuma gider. Komşuların anlattığına göre ailem zenginmiş. Hah bide ailem var, yani varmış. Annem beni doğurduğunda, babam ise intahar ederek ölmüş. Babam beni 5 yaşına kadar büyütmüş. Sonra ağır bir hastalık mı ne geçirmişim. Babamda o zaman kendini öldürmüş. Hastalığım yüzünden 13 yaşımdan sonra hayata başladım ben. Ondan öncekiler çöp. İşte benim hikayem bu. Bavulumu hazırladım. Ve kapının iliğine yerleştirdim. Sonra yanıma 100 tl alıp hotel'e gidecektim. Bavulumu almadım çünkü yarın gidecektik ve bavul sadece bana yük olacaktı. Metro kartımı cebimden çıkarıp metroya bindim. Çok şanslıyım ki metro evimin ilerisinde. Ve ev kirası bu nedenle biraz pahalı. Metroya bindiğimde 3 tane zenci çocuk 15-16 yaşlarında ve 1 çift vardı. Onlar bebek gibi kendilerini yiyiyolardı. Utanmasa sevişicekler (!) zenci çocuklarda kendi kafalarınca takılıyorlardı. Kulaklığımı takıp şarkımı açtım. Tabiki "Metallica- Nothing Else Mathers" dinliyordum (yanlış yazım olabilir) metrodan indim ve hemen hotel'e koştum. Hemen Oscar'ı bulup yanına koştum.
-hey Oscar!
-Bill seni çağırdım biliyorum ama gidip bavullarımızı hazırlamamız lazım
-Salak değiliz hazırladık,dedim omzuna vurarak
***
Los Angeles'a gelmiştik. Sanki hergün gelmişim gibi hissediyordum. Kesinlikle Californiadan hiçbir farkı yoktu. Bavullarımızı alıp patronun gönderdiği rehberler ile birlikte bize aldığı eve gittik. Evde 3 kişi kalıcaktık Ben Oscar, John diye birisi. John bizden 4 yaş büyüktü. Ama kafa yaşı oldukça küçük biriydi. Çok şanslı ki bize hiçbir zararı yoktu.***
Eve iyice yerleştik. Bu bir tatil mi yoksa daha iyi bir iş olanağı mı anlamış değilim fakat ben burada mutluydum. İlk defa olmasına rağmen gerçekten mutluydum. Yolculuk yorgunluğu bedenimizi esir almış bir şekilde idi. Yataklarımızı hazırlayıp gömüldük. Mesai yarın saat 8:45'de başlicaktı. Yani sanırımUmarım bu bölümü beğenmişsinizdir çünkü bu hafta içinde tekrar gelicek. Umarım vote ve yorum yaparsınız. Kimse boşu boşuna hikaye yazmaz. Şimdiden çooooook teşekkür ederim.
VOTE'LERİ VE YORUMLARI UNUTMAYIN!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vazo
Novela JuvenilSelam! Umarım yeni hikayemi beğenirsiniz. Çünkü beğeneceğinizi umuyorum. Şimdiden çok teşekkür ederim. ***** Claire Hudson Annemlerin evliliğini kurtarması için bir şanstı belkide bu tatil, şanstı belkide ya benim hayatım? 17. Yaş günümde böyle...