I'll wait for you..
Until when?
"Rhiane.."
Tas may umaalog sakin..
"Hmmm.antok pa ko.."
"Gising na.. Alis tayo.."
"Mitzi maaga pa! Asdfgjkk."
"Si Paul to -_________-"
Pag kasabi nya nun.
"Paul?!"
Agad akong tumayo at pumasok sa cr para mag ayos at mag bihis.. Naalala ko aalis nga pala kami..
Pagkalabas ko..
"Rhiane, suutin mo to.. Malamig kasi ngayon nasa tagaytay tayo remember.."
I nod to him..
"Intayin na lang kita sa baba.."
Nag bigay sya ng jacket sakin at scarp.. Malamig talaga ngayon.. Ber months nadin kasi..
Pagbaba ko..
"San tayo punta?"
"Hmm. Pupunta tayo sa tuktok.. Manonood tayo ng sun rise :)"
"Wow. Talaga?"
Sandali lang naman daw yung paglalakad namin kasi nga yung rest house nila malapit na din sa tuktok..
"When I was a child madalas ako pumunta dito.." I look at him..
"Aakyat ako dito.. Para .. Para ibuhos lahat ng hinanakit ko.. Pag my problema ako sinisigaw ko lang dito.."
Nakikita ko na yung tuktok.. My flat form dun..
"Dito sisigaw ka lang.. Ibuhos mo lahat ng sakit.. Walang mangengeelam sayo.. Walang papansin sayo.. You are free to express your feelings here no one will care.."
Hinawakan ko yung bakod.. Yun yung harang para di ka mahulog..
Nangingilid na agad yung mga luha sa mata ko..
Rhiane kahit anong mangyare hindi kita iiwan.. Patuloy kitang mamahalin.. Patuloy kitang aalagaan.. Tandaan mo mahal na mahal kita..
Nag flash back lahat ng samin ni xian.. Lahat ng pinagdaanan namin..
Ako ang magiging sandalan mo kapag may problema ka ..
Pwede din akong maging si ate Alex pag namimiss mo sya..
Pwede akong maging upuan mo kapag pagod ka ng maglakad..
Pwede akong maging boyfriend mo na mag mamahal sayo ng buong buo..
Chris. Will you be my girlfriend??
"WAAAAAAAAAAAAAH!"
Umiiyak na talaga ako.. Di ko na mapigilan..
"XIAAAAAAAAAAN! WALANG HIYA KAAAAAAAA! BAKIT MO KO SINAKTAAAAAAAN! BAKIT MO KO INIWAN SA ERE NG MAG ISAAAAAAA! BAKIT MO KO HINAYAANG MAHULOG NG GANTOOOOO! BAKIT MO KO SINAKTAAAAAAAAAAAN!!!"
Ang sakit.. Sobra.. Ang sakit ng puso ko..
"PERO WALA NA KONG MAGAGAWAAAAAAAA! KASI HINDI MO NA AKO MAHAL! WALA NA KO SAYO AT KINALIMUTAN MO NA KO!!!! TATANGAPIN KO YUN! PERO PANGAKO!!!!"
huminga muna ako ng malalim..
"MAKAKALIMUTAN DIN KITAAAAAAAAA! KASI WALA KANG KWENTAAAAAAAAA! AT SINUNGALING KAAA!!"
Humagulgol na ko ng iyak..
"Si-sinungaling k-ka.. Xian.." Napaupo na ako kasi di ko nakaya..
"Sabi mo *sob* h-hindi mo ko iiwan ee.. *sob* sabe mo *sob* di mo ko iiwan *sob* sinungalin ka.."
Tumabi si Paul sakin at niyakap nya ko..
"P-paul.. Ang sakit s-sakit.."
"Shhh. Ok lang yan.. Maayos din yan.."
Tumalikod sya sakin saka sya umupo..
"A-ano yan?"
"Piggy back ride.."
Sumampa na ko sa likod nya.. Papunta sya dun sa tabe ng malaking puno..
"Ang ganda ng sunrise diba?" Tumango lang ako..
"Kahit na madilim.. Patuloy pading umaasa.. Di nawawalan ng pag asa na magkakaroon ulit ng panibagong liwanag.."
"we always have sunrise in our lives.. Ngayon madilim, nasasaktan ka.. Pero alam ko one day gigising ka ng wala ng sakit sa puso mo.. Na may panibagong liwanag nadarating.. Not all the time we are in the dark side. Someone will lift you up to see the Light.."
Gusto ko munang pumigit.. Gusto ko munang matulog..
Someone will lift you up to see the light.
BINABASA MO ANG
Mahal ko o mahal ako?
Ficção Adolescentepara sa mga umiibig, para sa mga umaasa.. para sa nag mamahal ngunit iniiwan. para sa taong pilit ba lumalaban. this story belongs to you! heart ache, pain, Forgiveness and understanding.
