Mahal ko o mahal ako?

Chapter 9

"Rhi--rhiane?"

Pag dilat ng mga mata ko...

"Mitzi.."

"Nandito ka sa clinic, nahimatay ka kanina.. Pero ok kana daw ngayon.. Dinala ka ni Paul dito.."

Napangiti na lang ako..

"Salamat.."

"Ahmm rhiane, my exam kasi ako ngayon so iiwan muna kita kay Paul inantay lang kita na magising.."

"Its okay.."

Lumabas na sya..

"Ayos kana ba?"

"Siguro.."

Umupo sya sa tabi ko..

"Makakamove on ka din.."

"Sana nga Paul .. Kaso di kasi ganun kadali mag move on ehh. Lalo na kung sya na yung naging buhay ko.. Ang saya saya pa namin nung week end tapos ganto lang pala mangyayare samin.. Ano bang ginawa ko sakanya? Ano bang naging problema? Sana.. Sana di na lang sya nag punta.. Sana di na lang nya inayos pa. "

Tok*tok*tok

Binuksan ni Paul yung pintuan..

"Si Xian.. Gusto ka nyang kausapin.."

"Hindi ko kaya Paul ee.."

Hinawakan nya yung kamay ko..

"Rhiane.. Walang sino man ang makakasagot ng mga katanungan mo kundi sya lang.. Hindi mo malalaman kung di mo suaubukan.."

Tumango lang ako sakanya..

"Pero.. Wag mo kong iiwan.."

"Hindi kita iiwan.. Nasa labas lang ako pag kaylangan mo ng tulong sumigaw ka lang :)"

Tapos lumabas na sya..

Nakayuko lang ako..

Umupo sya sa tabi ko..

"Si Sam.. Ex girl friend ko sya nung high school pero wala kaming maayos na closure.. After graduation umalis sila ng magulang nya.. Mahal na mahal ko sya ee. Hangang sa hindi ko na alam kung kami pa ba talaga dahil wala kaming communication.."

Hinawakan nya yung kamay ko.

Hinayaan ko lang sya magsalita..

"Hangang sa makilala kita.. Yung naramdaman ko nun sayo totoo. I know mahal talaga kita.. Masaya ako every time na nanjan ka.. Nakalimutan ko na nga si Sam ee."

May tumulong luha sa mga kamay ko..

"Pero nung week na nag cool off tayo.. Dun bumalik si Sam nagkita kami ulit..

Nung makita ko sya bumalik lahat ng feelings ko para sakanya.. Nainis ako sa sarile ko kasi mahal ko pa sya. At masasaktan kita.." Hinigpitan nya yung hawak sa mga kamay ko.

"Sabe ko dati ang saktan ka ang huling bagay na magagawa ko.. Ayokong makita kang malungkot kasi mahal kita. Pero nag kamali ako, kahit anong gawin ko nasaktan pa din Kita.."

Tumingin ako sa labas..

"Nung araw na pumunta ako sainyo ayun yung araw na gusto ko ng sabihin sayo.. Pero di ko kaya, ayokong masaktan ka kaya ginawa ko lahat para mapasaya ka .."

Wala ng nag sasalita samin ..

"Mahal mo sya? Tapos mahal mo ko?"

"Siguro mahirap paniwalaan mahal ko kayo pero mag kaiba.. Mahal ko sya kasi sya yung gusto kong makasama .. Mahal Kita pero Hindi katulad ng pagmamahal ko sakanya.."

Tumulo na yung luha ko..

"Wag kang umiyak please."

"Mahal kita ee.. Mahal na mahal.."

"Sorry Rhiane.. Hindi ko nagawang suklian yung pagmamahal mo para sakin.."

Natawa na lang ako..

"Naalala ko nung nag question game tayo.. Sinabe ko pa na gusto kong maging close si Sam.. Hahaha. Ang tanga ko. Kung nalaman ko kaya nun pa.. Gugustuhin ko parin kayang kaibiganin ang taong kaagaw ko sa taong mahal ko?"

"Rhiane naman..."

"Sorry nasaktan ako ee.."

Tahimik na ulit kami..

"So Good bye na?" Lakas loob Kong sinabe..

"Di ba tayo pwedeng mag stay na magkaibigan?"

"It takes time to heal a broken heart.."

"Sorry Chris.. Sana mag kaayos tayo.. Hindi kita mamadaliin I know magiging maayos tayo.."

"Last hug?"

Tapos niyakap nya ko..

Ito na ang ating huling sandali..
Hawakan mo aking kamay bago tayo mag hiwalay,
Lahat lahat ibibigay..
Lahat lahat..

Kaya't sabay tayong bibitaw sa ating huling yakap..

Pwede bang wag kang bumitaw?
Pwede bang ganto na lang?

"Salamat rhiane..." At bumitaw na sya..