Marichat

Küçük Bir Kesit

"Model olan derken..."

"Aynen."

"Gabriel Agreste'in oğlu Adrien Agreste."

"Evetttt, kaç kere doğrulamam lazım. ne? Parisin en yakışıklı çocuğu! tüm genç kızların ilk aşkı~ hani"

"N-ne" boğazını temizledi.

Çocuk beklenmedik iltifat karşısında dili tutuldu. Yüzüne eğerek utanç içinde ensesini ovuşturdu. Marinette hakkında böyle mi düşünüyordu?..

"En yakışıklısı demezdim..."

"Çirkeflik yapma kedicik! Kıskanıyorsun"

Ne diyeceğini şaşırmıştı. Normalde hep hazır cevaptı o yüzden bu durum onun için de tuhaftı. Ensesinden yükselen sıcaklık aşırı tuhaftı. İşler ellerinin kontrolünden çıkmadan kendine gelmeliydi.

İşi şakaya vurmaya karar verdi. Şuan bunu düşünecek zamanı yoktu. Ukala sırıtmasını yeniden aktifleştirip oyuna koyuldu.

"Hahaaha... Emin misin? Şuan maskemi çıkarsam bana anında aşık olursun bahse girerim."

İmkansız dercesine göz devirdi Marinette.

"Daha az önce bana bağırmıyor muydun? Bak dedim sana o çocuğa bir şey yapman imkansız. Yanlış bir şey de yapmadı zaten. Bunu anladıysan ve sinirin geçtiyse yat uyu artık sokak kedisi. Benim de yarın okulum var. Ah göz altlarım... ya şişerse!? -"

çocuk, sessiz bir şekilde kızı inceleyip gülümsemeye devam etti.
kız kedininin varlığını unutmuş kendi kendine mırıldanıyordu artık.

Kız görmezden gelse bile Marinette'in eline ufak bir öpücük kondurup "iyi uykular, Prenses." diyerek vedalaştı.

*beep beep*

Mucizesi de gitme zamanı geldiğini işaret ediyordu. Çatılarının üstünden usulca geçerken düşüncelerine daldı.

Marinette, onu mu seviyordu....? Hep taze fırın muffinleri gibi kokan, okulun tatlı kızı Marinette Dupain Cheng. Onu sevmesi için ne nedeni vardı ki? Ne zaman konuşmaya çalışsalar kendisi ucubenin teki olduğu için muhabbet garipleşiyordu. Luka ve sınıftaki diğer herkesle rahat konuşabiliyordu hem.

Sorunun kendisinde olduğuna ikna olmuştu.

Adrien formunda kendini eziğin teki olarak görüyordu. Öyle değil miydi? 16 yaşına kadar evden okumuş, kontrolcu bir babası olan, okula gösterişli limuzinlerle gelen züppenin tekiydi.

Arkadaşlarıyla istediği gibi buluşamıyordu bile buna rağmen bir çevresi olması bile mucizeydi onun için. Bir kızın onu sevmesi? Hele Marinette?!!

Görünüşü yüzünden miydi... Kabul ediyordu gayet etrafını memnun edebilir bir dış görünüşü vardı. Ama Marinette etrafındaki diğer kızlar gibi böyle sığ şeyleri umursayan biri değildi. Hatta ilk tanışmaları bile çatışmalı geçmişti.

Chloe'nin yarattığı "sakız" yanlış anlaşmasından sonra kızın ona uzun süre kin besleyeceğini düşünmüştü.

Onu sevmesi en son bekleyeceği olaydı.

Şuan kendini rüyada gibi hissediyordu. İlginç.

Ve genç oğlanın kendisi fark etmese bile dudakları çoktan kıvrılmaya başlamıştı.

Çatıların üzerinden atlayıp siyah figürü karanlıkta yok olurken kız da onu izledi. Görünürde ortadan kaybolduktan sonra küçük bir sesle "iyi geceler kedicik" diye mırıldandı.

*******************************************

.
.
.
.
.
.
.

Kısa oldu çünkü şu sıralar birsürü şey ters gidiyor yazmaya zaman bulamadım...

Dua edin ilham perileri uykumda öpsün beni ://