Şükür atıyorum bu bölümü
iyi okumalarrr
———————————————————
Scaramouche seni yanında tutmaya zorlayalı bir kaç
ay geçmişti. Anne figürünün senin borçlarını üstlenip başına bela almaması için kabul etmiştin. Scara hasta olduğun zaman sana ilaç alıp baksa ya da kendi istediğinde sana yakınlaşsa bile tam bir bok gibi davranıyordu. Ona karşı neler hissettiğinden tam olarak emin değildin. Seni yine kampta tutmuş, kaçmaman için tüm ajanları tembihlemişti. Ajanların yanında durmuş yemeklerine eşlik ederken Childe'ın bugün seni ziyaret ederken dedikleri aklına geldi. 'Evcil hayvan' lafı aklından çıkmıyordu. Gerçekten öyle miydi?
Su'yu görebilmek için gerçekten güvenini mi kazanmalıyım? diye düşündün. Scara eğer senin anne figürünü öldürürse seninle başa çıkmayacağını biliyordu ama fiziksel ve mental olarak düşüşünü görmek istiyordu.(sadist orosb)
Ajanların yanında otururken tanıdık sesle arkanı döndün. Seni diğerlerinin yanında gördüğü an kaşlarını çattı. 'Yine mi kaçmaya çalıştı?' diye düşündü. Ayağa kalkıp yanına gittin. "İşin nasıldı?"
Sorduğun soruyla çatık kaşlarını düzeltti. "Stresli ve sinir bozucu." Kafanı salladın.
Scaramouche, çadırın girişinin kanatları kapatmadan önce senin içeri girmeni bekledi. Seni belinden tutup dudaklarını seninkilere değdirmeden önce sana baktı. Ağzına doğru inlediğinde, son sözü onun istediğini fark ettin.
Scaramouche'un elleri beline inmişti. Şu anda sana dokunmayı çok istiyordu. Ofisteyken, hayallerinin ve düşüncelerinin zihnini seninle daha önce nasıl rahatsız ettiğini söylememişti . Hiçbiri gerçekten masum değildi ama neden olduğu sürtüşmeden zevk almıştı.
Scaramouche dudaklarını seninkinden ayırdı ve parmağını çenenin altına koydu. "Garip bir şekilde bağımlılık yapıyorsun, biliyor musun?" Bu değişik bir soruydu ve senden uzaklaştı.
Yanından geçip çantanı koyduğun yere doğru yürürken, onun dikkatini dağıtmanın bir yolunu bulmaya çalıştın. Ancak Haberci kitaplığa uzandı ve arkadan gizlenmiş üç kitabı çekerek çıkarttı"Y/N Otur."
Nereye oturacağından tam olarak emin değildin, tembelce karyolaya geri düştün ve hızla oturdun, Scaramouche başını sıkıntıyla sallamadan önce sana baktı ve yanına oturdu. Scaramouche, mor gözlerini seninkilere dayamadan önce kitabı kucağına koydu. "Hatırladığım kadarıyla benim kültürümle ilgileniyordun, değil mi?"
Başını salladın ve herhangi bir heyecan göstermemeye çalıştın, diğer yandan Scaramouche başka tarafa bakıp gözlerini kapamıştı. İçini çekerek koltuğunda kıpırdandı. "Pekala,
Bundan kimseye bahsetmeyeceksin. Sana memleketimin resimlerini göstereceğim. Kültürüme olan merakın hâlâ küçük kafanı rahatsız ediyorsa, belki sana öğretirim."
Biraz rahatsız göründüğünü fark etmeden edemedin, bu yüzden nazikçe bir parmağını çenesinin altına getirdin ve yüzünü kendine doğru çektin "Scara istemiyorsan, zorunda değilsin."
Gözleri yeniden açıldı ve başını senin nazik dokunuşlarından uzaklaştırdı, "Hayır, istiyorum. Şimdi bak." Bununla Scaramouche kitabı ilk sayfasını açtı ve daha iyi görebilmen için sana doğru kaydırdı.
Görebildiğin kadarıyla arazinin görüntüleri çok güzeldi, arazi yeşil ve mor tonlardan başka hiçbir şeyle kaplı değildi. Gökyüzüne uzanan dalları olan devasa ağaçlar, aşağıya büyük yığınlar halinde düşen mor yapraklar...Ağaçların kendilerine, kabuğun her tarafına yayılan mor işaretler kazınmıştı. Scaramouche gözlerinin beklediği gibi parlamasını izledi ve hafifçe gülümsedi "Sayfayı çevirmemi ister misin?"
