Taksi yavaşladı elimdeki parayı şöföre uzattım ve yağmurla sırılsıklam olmuş sokağa adımımı attım. Eve koşup ısınmak istiyordum. Ama bugün hepsinden farklıydı annem geri dönmüştü. O uzun yolculukların sevmediğim tarafı buydu dönüş ve annemin olmamasına kuralların olmamasına özellikle John'un olmamasına alışmıştım. Yavaşça kapıyı çaldım. Annem her zamanki gibi güler yüzle kapıyı açtı. Sırılsıklam olmuştum.. İçeriden güzel kokular yayılıyordu. Beni kendine doğru çekti ve ardımdan kapıyı kapattı. Sanırım John daha gitmemişti yoksa neden bu kadar mutlu olsun? Beni boğucakmış gibi sıkmaya başladı
"Seni ne kadarda özlemişim bir daha bu kadar uzun gitmeyelim dimi john"
Ama ben o suratı görmek istemiyordum yalancı iki yüzlü john'u . Annemin ellerinden kurtulup ona döndüm. Yüzüme ona her baktığımda oluşan aptal gülümsemeyi takındım. Ve oda aynı bakışı sergiledi bana gülümsüyordu bunu yalnızken yapmazdı sadece annemin yanında zaten annem yokken kimse onu sevmez ama annem görmezdi. Aslında annem mükemmel bir kadındır, ama babamın gidişi onu uyuşturdu. ve sanırım john ona benden daha iyi geliyor ama o dışındaki herkes gerçek john'u bilir annem her zaman" o bir avukat sadece ufak yalanlara sahip eğer tanırsan seversin" derdi bunu denedim hemde çoğu zaman ama babam değil beni her zaman kırdı dövdü ve kızdı elime geçen tek şey odada oturup sesizce ağladığım zamanlar oldu o zamandan beri ikimizde birbirimizi takmıyoruz.annem;
"Hadi üstünü değiştirde yemeğe gel bu yorgun halimle sana yemek hazırladım" diyerek kendini acındırdı bana göz kırptı ikimizde onları john için yaptığını biliyorduk. Bence boşuna uğraşıyordu başka kimse o adamı istemezdi. Aslında çok fazla yakışıklı ve alımlı ama onadan nefret etmeniz için bir kelime etmesi yeter.
"Tabii hemen dönerim."
Oradan hızla uzaklaştım ve güven verici odama çıktım. koşarak kendimi yatağa atmıştım ki cama atılan ufak taş seslerini duydum. kafamı kaldırmamla tekrar geri koyamam bir oldu
"Hey Ashley hey"
ses tekrar gülmeme sebep oldu. Tabii eve girmeden önce mutluydum, koşarak camın yanına gittim. Odamın camı yangın merdivenini görüyordu camdan dışarı baktım. Kimse yoktu. Yavaşça dışarı çıktı köşeyi dönmemle bir elin beni kendine doğru çekip ağzımı kapatması bir oldu beni yavaşça duvarın yanına çekti. Önce elini çekip onu görmeye çalıştım.Sonrada kasıklarına doğru bir tekme attım.
"Aooowww" bu sesi tanıyordum hızla yüzündeki kapşonu indirdim, ve acı çeken Chris'i gördüm
"Ne halt ediyorsun sen?"
"Ben... sadece...şaka"
"Çok acıdı mı?
"Bu bir sorumu bir daha asla yürüyemeye bilirim" sesi kısık çıkmıştı"
"Aahh aslında iyi oldu beni bir daha böyle korkutmassın"
"Bence ben senden korkmalıyım bir daha sana bulaşmıcam asla" yavaşça doğruldu ve içeri doğru bakındı
"Sizinkiler döndümü"
"Evet"
"o zaman benimle gelmiceksin uzun bir tünel buldum senin şarkıyıda"
elinde albümü sallıyordu
"Kesinlikle geliyorum" hızlıca merdivenlerden aşağı indim
"Annen çok merak edicek"
"Ahh onu unuttum" Bir an duraksadım "Ona mesaj atarım1 dedim ve arabaya doğru koştum chris arkamdan bana gülüyordu arabaya bindim ve;
"Koş hadi çabuk olmalıyız"
"Tamam geldim kızma"
"Sür sürr hadi"
"Geç kalmıyacağız ash sakin ol"
"Bana ash deme"
"Tamam" arka koltuk boya kaynıyordu
"Bu sefer boyada getirmişsin"
"Ee ne sandın, bu sefer daha fazla kopucağız hem çok fazla içkimde var" elindeki şişeyi salıyodu
"Sana içme demiştim"Eindeki şieyi alıp camdan fırlattım bana baktı ve " sen başlattın"
dedi tünele girmiştik
"Devamını getir o zaman" dedim arkadan bir boya kutusu alıp ona uzattım aldı ve camı yavaşça açtı
"Bu aptal öğretmenler için"
şişeyi yere attı şişe patladı ve yol maviye boyandı
"Sıra sende" arkadan başka bir şişe daha aldım ve duvara doğru fırlattım
"Bu ahmak kurallar için"
son bir kutu kalana kadar devam ettik.
"Başka bir şey kaldımı kızdığın başka bir şey"
son şişeyi atmamı istiyordu. bir şey bulamadım önce ama gazı gelmiş bir şekilde;
"Evet var" şişeyi elime alıp belime kadar dışarı çıktım
"Bu o lanet John için" Diyip fırlattım gülerek içeri girdim chris gülmeyi kesmişti"Seni yine mi rahatsız ediyo?"
bunu söylememeliydim johndan nefret ederdi babası ile johnun bir geçmişi vardı john'la ramda olanlardan sonra beni hep korurduama son sefer pek iyi olmamıştı
"Hayır o sadece annemle konuşuyor son görüşmenizden sonra bana sataşmayı kesti"
"İyi eğer tekrar sana dokunursa-"
"Chris lütfen ona bulaşma. son sefer dövdün anneme söylemesini engelemek için ona yalvarmak zorunda kaldım artık onu boş verelim"
"Sadece seni korumaya çalışıyorum"
"Biliyorum sağol ama o annemin erkek arkadaşı"
yolun kalanında konuşmadık eve gelmiştik yavaşça arabadan indim ve;
"Sağol.. Herşey için"
"Önemli değil" benim yüzünden yüzü düşmüştü koşarak merdivenleri çıktım ve yatağıma girdim bir kaç dakika sonra odamın kapısı açıldı.
"Sana bir saat önce aşağı in demiştim" annem gelmişti yokluğumu şimdi fark etmesine inanamıyordum john'la uğraşmaktan beni unutmuştu sanırım
"Uyuya kalmışım anne abartma"
"John seni soruyo"
"Beni mi? yine ne istiyormuş"
"O iyi biri sadece seninle ilgilrniyor lütfen ona iyi davran"
"Tamam anne sadece yorgunum yarın ilgilerinirim" diyerek kafamı yastığa gömdüm. eminim yüzünde şapşal ama tatlı eski iafde vardı. Böyle davranmamı istemezdi. Aslında kendim olmamı istemöezdi.Ona babaamı hatırlatıyormuşum. Yavaşça yataktan kalıp kapıya ilerleyişi duydum ışığı söndürdü
"İyi geceler ash" Bu sefer ona kızmayacaktım. Sanırım bana ilk defa ash diye selenmişti. Bunu sadece babam derdi. Kapıyıkapatı, ve oda sesizliğe gömüldü
ilk bölüm olduğu için olaylar sıkıcı gidebilir ama daha çok olay var takip edin lütfen okuyan herkes voteler ve yorum atarsa sevinirim :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Örümcek Ağı
AdventureBu örümcek ağına bir böcek gibi saplanıp kalmıştım, bu sefer beni çıkarıcak kimse yoktu.
