Mektup

21 1 0
                                    

Gördüğüm her yerin resmini çekerek ilerliyordum
"Okulumuzun bu kadar güzel olduğunu düşünmüyordun ne değişti acaba ?"
"Dalga geçmeyi keser misin?"
"Tamam... tamam" dedi gülerek
Dolabımın yanına gelmiştim kapıyı açar açmaz içinden bir mektup düştü
Alaylı bir bakışla chris'e baktım
"Bu sefer benden değil" şaşırmıştım bana başkası neden not yazsın ki?
"Belki gizli aşığındır " dedi chris ona bakıp gözlerimi devirdim not'u açtım ;
"Bu kadar çabuk kurtulamazsın bu sefer kaçarak kurtulduğunu sandı ama seni unuttu" kaçmak beni bırakmak aklıma sadece o geliyordu  Babam....
                  ××××××
Dersten sonra hızlıca eve gittim ve odama kapandım deli gibi ağlamak istiyordum ama bir şey içimdeki bir şey beni engelliyordu sanırım bu bastırdığum öfkemdi bizi böyle bırakıp gitmiş babama.... onu çok seviyodum ama ondan öldüresiye nefret ediyordum.....  beni bıraktığı için savaşmadığı için herşey için.....
                         ×××××××××××
Zaman kavramını tamamen unutmuştum kaç saat geçtiğinden habersiz bir şekilde yataktan kalktım makyajım akmış gözlerim kızarmıştı aynada kendime baktım babamın bana yaptıklarına baktım
Karnımın acıktığını hissede biliyordum yüzümü temizlemek için banyoya gittim yüzümü temizledikten sonra telefonuma baktım 25 cevapsız arama hepside chrisden  dışarı çıktım. Etrafta kimsecikler yoktu genelde ana baba günü olan bu yer terk edilmiş gibiydi telefon'umun titrediğini hissetim bir mesaj gelmişti
"Hoşçakal de" afalamış bir şekilde arkamı öndüm kimse yoktu önüme dönmem ve başımda tarifi imkansız bir acı hissetmem bir oldu.
              ××××××××××××
Kafam zonkluyodu kendimi geceden kalma gibi hisediyordum gözleri yavaşça açtım boş bir depoda sandalyeye bağlanmıştım  ne olmuştu neden burdaydım aklımda on binlerce soru vardı tam o sırada deponun kapısında maskeli biri belirdi olduğunu anladığımı göstererek
"Kimsin sen?" Dedim hiç bir şey söylemedi orya mıhlanmış gibi duruyodu biraz sonra arkasında bir adam belirdi yavaşça bana yaklaşmaya başladı sorumu yineledim
"Kimsin sen ?"
İyice yaklaşınca elinde bir şırınga olduğunu fark ettim maskenin altundan güldüğünü hissedibiliyordum şırıngayı kaldırdı kolumu eline aldı deli gibi hareket ediyordum ama çok güçlüydü kolumu morartığında. Emindim şırıngayı yavaşça koluma batırdı yüksek bir çığlık attım kolumu hızla yere bıraktı
"Bunu babana iletirsin " dedi
             ××××××××××
Saatlerdir burda oturuyordum çığlık atmaktan bitkin düşmüştüm şırunga olayından sonra kimse gelip gitmemişti bilekliğimin kesici kısmıyla ipi eşiyordum kurtulmak  için günlerce uğraşmam gerekiyordu sanırım kim olduklarını yada neden beni burda tutuklarını bilmiyordum ama ben sadece bana dediklerini aklımdan çıkaramıyordum
"Bunu babana ilet "  babam bu adamları nerden tanıyorlardı yada onlar beni nerden biliyordu  saatlerce bunları düşünüp durdum ilerideki camdan içeri ay ışığı düşüyordu sanırım gece yarısı olmuştu göz kapaklarımın ağılaltığını hissediyordum ama uyuyamazdım içerisi çok soğuktu ve uyuma isteğimi artırıyordu göz kapaklarımı artık açık tutamıyordum direncimi yitirmiştim yavaşça uykuya teslim oldum
                        ×××××××××
Uyandığımda iki kişi yanımda konuşuyordu uyandığımı fark ettiklerinde konuşmayı kestiler
İkisininde bana baktığını hissedebiliyordum kafamı kaldırmak istemiyordum bir kaç dakika sonra aralarından birinin telefonu çaldı ses tonundan mutlu olduğu belliydi
"Sonunda aradın sanırım haberin olmadı yoksa bu güzel kızını nasıl bırakırsın" son cümleden sonra beynime kan sıçradı hızla kafamı kaldırdım
"Bak oda burda belki konuşmak istersin " dedi ve telefonu kulağıma tuttu boğazım düğümlenmişti  sadece bir kelime çıktı ağzımdan
"Baba....."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 18, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Örümcek AğıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin