𝔹𝕠𝕕𝕪 𝕋𝕖𝕞𝕡𝕖𝕣𝕒𝕥𝕦𝕣𝕖 ♤ ɪᴡᴀᴏɪ ♤ 𝒜𝓃𝑔𝓈𝓉

🌑 1 🌑

                               ❥ ❥ ❥

Hajime Iwaizumi, ünü nam salmış bir fotoğrafçıdır.

Ne kadar bu işi pek isteyerek yapmasa da gerçekten de bu ünü hakediyordu.

Bazı mestektaşları yurtdışından onun çektiği fotoğrafları görmek için gelmiş, bundan her seferinde de memnun kalmışlardı.

Bir süre sonra sadece doğa ve hayvanların fotoğraflarını değil, bazı modellerin fotoğraflarını da çekmeye başlamıştı.

Bu fotoğrafları da önceki fotoğrafları kadar ilgi görmüş ve pek te beğenilmişti.

Bunun nedeni muhtemelen fotoğrafların gerçeğini aslen yansıtmasıydı. En azından Hajime'nin bu zamana kadar duyduğu tek iltifat çeşidi buydu.

...

Modellerin fotoğraflarını çekmeye başlayalı 2 ay olmuştu.

Hajime, gerçekten de her insanın yaşadığı sıradan ve rutin bir hayatı yaşıyor, sadece evden işe, işten eve gidiyordu.

Aslında bundan gayet de memnundu. Çoğu insanın aksine rutin bir hayatının olmasına alışmıştı Hajime.

Bir gün her zamanınki gibi modellerin olduğu bir ajansta fotoğraflarını çekmiş, durakta evine gidecek olan otobüsü bekliyordu.

Yanına kendisinden birkaç santimetre uzun, yapılı ve şık giyinimli bir adam yaklaşmadan önce yani.

"Sen Hajime Iwaizumi misin?"

dedi görünüşüne tam oturmuş bir ses tonuyla.

Hajime, ne kadar bu adamın sesi ve görünüşünden ötürü irkilmiş olsa da, soğukkanlılığını koruyarak, "Evet benim. Bir sorun mu vardı acaba?" dedi.

"Ajansımız sizinle konuşmak istiyor. Fotoğraf çekimleriniz patronumuzun hoşuna gitti ve benden sizi bulmamı istedi." dedi elini ceketinin iç cebindeki kartvizite uzatırken.

"Lütfen bunu bir düşünün. Eğer ki kabul ederseniz yarın öğlen saat 2'de patronumuz seni bekliyor olacak."

"Tabii... teşekkürler."

"İşim bu o yüzden teşekküre gerek yok."

dedi ve ileride bekleyen lüks araca doğru ilerledi.

"Ne kadar resmî bir konuşmaydı... muhtemelen buraya da bir uğrayacağım" diye düşündü Hajime.

"Bir an önce eve gitsem iyi olur... hava yine soğumaya başladı." dedi yazın ortasında olmasına rağmen.

Yaklaşan otobüsü görünce boynundan kayan atkıyı düzeltti ve binmek için hazırlandı.

...

Günün ona verdiği yorgunluğu yeni yeni hazmeden Hajime, derin bir nefes alarak çantasına uzandı.

Görünüşüne rağmen sevimli anahtarlıklar bulunduran evinin anahtarını alıp kilidi açtı.

Eve yerde rastgele saçılmış kıyafetler nedeniyle zar zor girdi.

İş zamanı yoğun geçtiğinden ve yanlız yaşadığından dolayı evi genellikle dağınık olurdu.

Her ne kadar kendine 'bugün evi toparlamam gerek' dese de kendini hep salonunun koltuğunda uyurken buluyordu.

Derin bir iç çektikten sonra salona girip kendini koltuğa bıraktı.