𝔹𝕠𝕕𝕪 𝕋𝕖𝕞𝕡𝕖𝕣𝕒𝕥𝕦𝕣𝕖 ♤ ɪᴡᴀᴏɪ ♤ 𝒜𝓃𝑔𝓈𝓉

🌑 6 🌑

"Hiç... sadece sesini duymak istedim!"

Bu cümle Hajime'nin hiç ama hiç beklemediği bir cümleydi. Adeta şoktan dilini yutmuştu.

"Alo Iwa-chan? Orada mısın?"

"Bura... buradayım burada! Gecenin köründe ararsan tabii şaşarım ne diyeceğimi..."

"Iwa ya! Sesini duyalım dedik te azarla demedik!"

Hajime bunun üzerine derin bir iç çekti. Gözlerini baş, işaret ve orta parmaklarıyla ovuşturdu ve telefonun diğer ucunda bekleyen çocukla konuşmaya devam etti.

"Hem gece gece niye sesimi duymak isteyesin ki? Bana bak bu lavuk bir şey mi dedi bir şey mi yaptı?" Rastgele bir ruh hali varken bir anda ciddileşmişti Hajime.

"Ha ne? Yok yok napıcak o bana ya! İyiyim ben iyi endişelenme."

"Bak bir şey olursa bana haber et. Evlerimiz yakın zaten biliyorsun."

"Biliyorum Iwa-chan sen niye endişe ediyorsun ki bu kadar? Iyiyim dedim ya."

"Tooru, herifin öfke sorunları var. Bu çok belli. Öfkesini kontrol edemeyen biri neler yapabilir bilemezsin."

"Çok iyi biliyorum" diye geçirdi içinden Tooru.

"Tamam tamam ya! Oluruz dikkatli."

"Güzel" dedi Hajime ve ardından esnedi.

"Geç oldu artık. Hadi uyu sen Iwa-chan" dedi Tooru esnediğini duyunca.

"O kadar aradın beni, hemen kapatıcak mıyız?"

"Aa yoksa sen benimle konuşmak mı istiyorsun Iwa-chan??"

"Tabii neden olmasın. Sonuçta arkadaşız değil mi?"

"..."

"Evet... öyleyiz..."

"O yüzden arkadaşımı uykusundan mahrum etmek istemem! Gidip yatıyorsun yarın erkenden işe gidicez bir de!"

"Doğru diyosun... tamam o zaman iyi geceler Tooru."

"Oikawa."

"Huh?"

"Bana Oikawa de Iwa-chan."

Bir anlığına olsa Hajime, kızardığını hissetmişti. Neden bilmiyordu, ama sinir olmuştu.

"Tamam derim. Iyi geceler Oikawa."

"Hehe iyi geceler Iwa-chan!"

Telefonu her ikisi de kapattıktan sonra ikisi de yatağa gitti. Ama içlerinde uyuyabilen tek kişi Hajime olmuştu.

><><

*Zrrrrr... zrrrrr...!*

"Ugh... sabah sabah ya..." diye mırıldanarak açtı telefonunu. Arayan kişinin Tooru olduğunu düşünerek.

"Alo Oikawa? Anca kalkabildim birazdan hazırlanıp-"

"Merhabalar Hajime bey."

Ama arayan kişi Tooru değildi.

"Oh... merhaba."

"Uzun zamandır düzenli olan kontrollerinize gelmemekte olduğunuz fark ettik."

"Çattık ya!" diye iç geçirdi Hajime. Ardından da bu boş geçecek 10 dakikasını değerlendirmesi gerektiğini.

Yatağından kalkıp kendine bir şeyler hazırlamaya vakitten tasaruf etmeye başladı telefonla konuşmaya devam ederken.