𝔹𝕠𝕕𝕪 𝕋𝕖𝕞𝕡𝕖𝕣𝕒𝕥𝕦𝕣𝕖 ♤ ɪᴡᴀᴏɪ ♤ 𝒜𝓃𝑔𝓈𝓉

🌑3🌑

                                ❥❥❥

"Bizimle gerçekten çalışacak mısın?"

Hajime bu soru karşısında sessiz kaldı. Hiç emin değildi bu soruya nasıl cevap vereceğinden.

"Çalışmalısın." dedi Tooru.

"Bak... ben daha önce hiç birinin altında belirli şeyleri yaparak çalışmadım. Bu hiç bana göre bir şey değil." dedi Hajime ciddi bir şekilde.

"Birinin altında çalışmanın nesi kötü ki?"

"Yaptığın ya da yapacağın şeyler kısıtlanır. Artık her zaman yaptığın o şeyi sadece mesai saatleri içerisinde yapmaya başlarsın."

"Daha demin hiç birinin altında çalışmadığını söylemiştin. Bunlardan nasıl emin olabiliyorsun?"

"Bana güven. Mahiru dünyada görüp görebileceğin en iyi patron! Seni kısıtlamayacağına eminim." dedi Tooru.

Hajime sadece iç çekti.

"Dikmeyi bitirdim." dedi Hajime ve elindeki pantolonu Tooru'ya uzattı.

"Woah! Bu kadar hızlı bitirmeni beklemiyordum"

"Her şeye hayran kalmayı bırakacak mısın?" dedi Hajime bıkkın bir tavırla.

"Of aman övsek de yaranamıyoruz sana" dedi Tooru ve kollarını göğsünde çaprazladı.

Hajime de derin bir iç çekti. Yine.

...

"Burada kalmamın sorun olmayacağından emin misin?" dedi Tooru çekingen bir tavırla.

"Merak etme sorun yok. Aa ama sadece bir yatak var o yüzden birimiz koltukta yatacak."

"Ben yatarım. Misafir benim sonuçta." dedi Tooru hemen atılarak.

"İşte tam da bu yüzden sen yatakta yatıyorsun." dedi Hajime.

Tooru'nun kafası karışmıştı. Bunu o kadar iyi yüzüne yansıtıyordu ki Hajime hemen anlamıştı.

"Ben koltukta yatmaya daha alışığım." dedi Hajime ve Tooru'yu kolundan çekiştirdi.

Ama Tooru'nun kalkmaya niyeti yoktu. Misafir olarak onun burada kalması gerektiğini düşünüyordu.

"Kalksana! Hadi uyumamız lazım artık."

"Sen yatakta yat ben koltukta yatacağım." dedi Tooru. Kalkmamakla kararlıydı.

"İyi ya tamam. Sen yat yatakta ben yatarım koltukta."

"Evet bence d-"

"Bekle bir saniye"

"Ters psikolojinin işe yaradığına inanamıyorum..."

"Bu kalkacağım anlamına gelmiyor!" dedi. Bu hâli tıpkı inatçı bir çocuğu anımsatıyordu.

"Of Oikawa... gerçekten inatçısın..."

"Tamam burada yat. Ben sana yastık yorgan falan getireyim." dedi Hajime salondan çıkmak üzereyken.

"Yorgan mı? Yazdayız yorgana gerek yok~" dedi Tooru arkasından.

"Oh... doğru ya." dedi Hajime kısık bir ses tonuyla.

Her mevsim kalın kalın yorganlarla örtünen Hajime, herkesin onun kadar şanssız olmadığını unutmuştu bir anlığına.

İçine yine bir ürperti geldi. Hajime kollarını ısınmak amacıyla sürttü.

Tooru'nun yanındayken bu kadar hissedilmiyordu soğuk. Yoksa onda özel bir şey mi var diye düşünmeden edemiyorum Hajime.