Beni Sever misin ? (Zoraki Evlilik)

7.Bölüm

"Ne?" diyerek Rüzgar'a bakıyordum. Gözyaşlarıma engel olamamıştım. O benimdi, benim kocamdı. Böyle bişey olamazdı. Olmamalıydı.

"Bak üzgünüm.. Senden önce.."

"Sus sakın konuşma!"

Hani tuvalete girersin sıçarsın sıçarsın ve bi bakarsın peçete bitmiş. Ne yapacağın konusundan çaresizsindir. İşte o duygu sarmıştı bedenimi..

Rüzgar'a da kızamazdım. Sonuçta benden önce..

"Napacaksın peki!" dedim gözyaşlarımı silerek.

"Bilemiyorum.." ilk defa Rüzgar'ı böyle çaresiz görmüştüm. Onunda bi kalbi vardı. Eslem'i ortada bırakamazdı veya bebeği aldıramaZdı.

"Mutlu olacağımıza inanmıştım.." dedim zar zor çıkan sesimle.

Tam o sırada makina çalıştı ve aşağı indik. En azından bugün Rüzgarla güzel bi gün geçirmek istemiştim.

Eve varana kadar sesimiz çıkmamıştı. Ve evin önünde bizi bekleyen bi Eslemle karşılaştık.

"Niye geldim Eslem?" dedi Rüzgar sert çıkan sesiyle. Ben ise arabnın önünde gözlerimi çimenlere sabitlemiştim.

"Bu konuyu konuşmak zorundayız Rüzgar. Ve Azra." dediğinde kafamı kaldırdım ve Eslem'e baktım.

"Şimdi sırası değil Eslem." dedi Rüzgar.

"Hayır tam aksine. Bu konu hemen halledilmeli." diyerek Eslem'i içeri davet ettim.

İçeri geçtik ve masaya kurulduk.

"Tam sizin birlikteliğinizi kabul edeekken hamile olduğumu öğrenmek.. Berbat."

Rüzgar gülerek kafasını kaldırdı ve Eslem'e sabitledi gözlerini.

"Sen mi kabulleneceksin? Güldürme beni Eslem." dedi alayla.

"Her neyse. Napacağız? Bebeğim." dedi ve sustu ardından tekrar konuşmaya başladı.

"Bebeğimiz.. O babasız büyüyemez." dediğinde iyice sinir küpüne dönmüştüm.

"Azra iyi misin?" dede Rüzgar şaşırarak.

"Şey.. Sinirlerim bozuldu.." dediğimde Eslem alayla "Sanırım bu konu senin için önemli değil Azra." dedi.

Alttan almaya çalıştım ve ses çıkarmadım. Sadece göz yaşlarımı tutmaya çalışarak onları dinledim.

Eslem'in apaçık Rüzgardan ayrılmamı istediği ortaadaydı. Haklıydı da ama yapamazdık. Zorla evlendirilmiştik. Ailem için boşanamazdım.

"Bu konuyu Rüzgar ve ben boşanmadan halletmek zorundayız." diyerek Rüzgar'a baktım. Rüzgar da başını onaylarcasına salladı.

En sonunda Eslem gittiğinde odama çıkmak için ayağa kalktım.

"Ben kendimi çok çaresiz hissediyorum.." dediğinde durdum. Gerçekten iyi değildi.

"Ben uyuyana kadar yanımda durur musun?" dediğinde dayanamadım ve kabul ettim.

Odalara çıktık. O yattı ben ise yatağın kenarına oturdum.

Yorucu bigündü ve göz kapaklarım dayanamıyordu..

--

Gözlerimi açtığımda kendimi Rüzgar'ın kollarında buldum. Uyuya kalmış olmalıydım.

Yavaşça kollarından ayrılmaya çalıştım ama sıkı sarılmıştı.

"Rüzgar.. Rüzgaar. Rüzgar!"

Yavaşça gözlerini açtı. Kollarını çekmesini işaret ettiğimde sarılmayı bıraktı.

"Günaydın." dedi. "Kötü bi rüya gördüm. Seni kaybedeceğimden korktum. Beni bırakmandan korktum." dediğinde merakla ona baktım. Ve anlatmaya devam etti.

"Eslem hamileydi." dediğinde derin bi nefes aldım.

Bölüm geç geldiği için özür dilerim ama benimde derslerim oluyor. Hayatımı bu hikayeye sabitlemedim. Lütfen anlayışlı olmaya çalışın. Sizi seviyorum :) Votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin.