Part 1😺

189 26 0
                                    

Unicode

ကျင်းရီ "ကျင်းလင်.... ကျင်းလင်....
ဟျောင့် ထေတာ့
ကျောင်းနောက်ကျတော့မယ် "

သူရိမ်နေမင်းရဲ့ နံနက်ခင်း 
အလင်းရောင် က ပြတင်းပေါက်
မွန္တံခါးမွ တစ်ဆင့်
လိုက်ကာလေးတွေရဲ့ကြားက
ကောင်ငယ်လေးတယောက်ရဲ့
မျက်နှာထက် ခိုအောင်းလို့......

ကျင်းလင်  အိပ်ရာထက်
အိနြေ္ဒ ရှိစွာ ခြေကားယား
လက်ကားယားဖြင့် အိပ်နေစဉ်
နားထဲဝင်လာတဲ့ အကိုဖြစ်သူရဲ့
ငှက်ဆိုးထိုးသံနဲ့ အတူ  အိပ်ရာနိုးထရ
တော့သည်.....

ကျင်းလင် "အား....
ကျောင်းနောက်ကျတော့မယ်
မင်းဘာလို့ စောစောမနိုးတာလဲ"

ကျင်းရီ "$မြင်ကပ်လို့
ငါကျောင်းသွားနှင့်ပီနော် bb"

ကျင်းလင် "မသာကောင် မွတ္ထား
မင်းအလှည့် ကျသေဖို့သာ ပြင်
*^$#$^&**%$#^&"

ကျင်းလင် တယောက်
ပါးစပ္ကလဲ ပွစိပွစိနဲ့ ကျင်းရီ ကို
ပြောဆိုနေပီး ရေချိုးခန်းထဲ
အမြန်ပြေးရတော့သည်.....

ကျင်းရီ ကေတာ့ ဆရာလန်ချီရန်ရဲ့
အချိန် ကျောင်းနောက်ကျမဲ့
ကျင်းလင် အျဖစ္ကို တွေးရင်း
အောက်ထပ််ဆင်းသွားသည်....

ကျင်းရီ "ပါး မား အားလင်ကို
ပါးလိုက်ပို့လိုက်တော့
သားသွားတော့မယ်နော်
နောက်ကျနေလို့ "

ကျန်းယမ်လီ "ဟဲ့ မနက္စာ
မစားတော့ဘူး လား"

ကျင်းရီ "ကျောင်းရောက်မှ
စားလိုက်တော့ မယ် မား "

ကျန်းယမ်လီ နဲ့ ကျင်းဇီရွှမ်း
တို့ သိလိုက်ပါပြီ
သူတို့သားလေး ကျင်းရီ
ဘာမွှေသွားလဲဆိုတာကိုပေါ့...

ကျင်းလင် သူ့ပါးလိုက်ပို့ပေးလို့
ကျောင်းရှေ့ ရောက်တာနဲ့
အမြန် ပြေးရတော့သည်
မဟုတ်ရင် မနက် တစ်ချိန်လုံး
အပြစ်ပေးခံထိတော့မည်......

ကျင်းလင် "ဆ... ဆရာ..."
ဟောဟဲ

ဆရာလန်ချီရန်"ဝင် ဘာလို့
နောက်ကျနေတာ လဲ "

ကျင်းလင် နွေခေါင်ခေါင် မိုးကြိုးပစ်
ပါပီ မသိဘူးရှောက်ပြောရမှာပဲ....

💙💛💙❤Where stories live. Discover now