ඊළඟ දවසෙ ගල් ගුහාවේදි හෙමීට ඇස් අරිද්දි මන් හිතුවෙ මන් ලොකු සීතලකින් වැහිලා ඉඳී කියලා වුනත් මට ඒ වෙනුවට දැනුනෙ උනුසුමක්.
උදේ ගුහාවට පෙරිලා එන හීන් එළිය දකින්න ඇස් දෙක සම්පූර්නෙන්ම ඇරියත් මන් හිටියෙ ලොකු අඳුරක..
මාව යුන්ගිගෙ පපුවට තද කරන් , මගෙ උරහිස වටේ වගේම ඉන වටේ එතිලා තිබ්බ එයාගෙ අත් දෙකෙන් ටිකක් පස්සට වෙන්න හැදුවම එයාටත් ඇහැරුන බව මට දැනුනා.
එයාගෙ කෙඳිරිලි එක්කම මන් බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු එළිය මගෙ ඇස් වල වදිද්දි තමා මට තේරුනේ මෙච්චර වෙලා යුන්ගි මාව එයාගෙ අත් වලින් විතරක් නෙවේ, අඳුරු තටු දෙකෙනුත් තුරුල් කරන් ඉඳලා කියලා.
"මගෙ ඒන්ජල් නැගිට්ටද..."
එයාගෙ ඕනෙවටත් වඩා ගැඹුරු කටහඬ එක්කම ඒ තනිකරම කලු වුන ඇස් මගෙ පැත්තට හැරෙද්දි එයාගෙ ග්‍රහණේ ටිකක් බුරුල් වුනත් එයා මාව අතෑරියේ නෑ.
ඒ වෙලාවෙ මන් මගෙ එක අතක් අරන් එයාගෙ සුදුමැලි කම්මුල් උඩින් තියලා ඇඟිලිවලින් හෙමින් පිරිමැද්දා.
"ඔයාගේ ඇස්..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ඇයි!!අමුතුයිද?බය හිතෙනවද!!?ඉන්න මන් මනුශ්‍ය ස්වරූපෙට හැරෙන්නම්.." එහෙම කියපු යුන්ගි කලබල වෙලා නැගිටින්න හැදුවත් මන් කම්මුල් තවත් තදින් අල්ලගෙන ඔලුව හෙල්ලුවේ 'එපා' කියලා අඟවන්නයි.
"ඒවා අමුතු නෑ.. මට දැනෙන්නෙ මාව ඒවා ඇතුලට ඇදිලා යනවා වගෙයි."මන් හෙමීට මුමුණද්දි එයාගේ මූණට හිනාවක් ආවා.
"ඒත් ඔයාගෙ නිල් ඇස් තරම්, මගෙ ඇස් වලට කාවවත් ඇදගන්න බෑ.." යුන්ගි හිනාවෙන අතරෙ කිවුවෙ මාව තවත් තදින් තුරුල් කරගන්න ගමන්.
YOU ARE READING
Rewrite the Stars |YM| ✔
Fanfictionඑයා අන්ධකාරයේ ජීවත් වුනේ නෑ, අන්ධකාරයයි එයා තුළ ජීවත් වුනේ.. -ජිමින්- එයාගෙ සුරදූත ඇස් වලින්, එයා සාතන්ගෙත් හොඳ දැක්කා... -යුන්ගි- _______________________________________________ How do we rewrite the stars? Say you were made to be mine? Nothing can...
