9)අවසානය..

294 103 33
                                    

Demon's Pov

මන් හිටියෙ පාලුවට ගියපු රෑ අහසෙ  ජන්කුක්ගෙ වාරුවෙන් ජිමින්වත් අත් දෙකේ තුරුල් කරගෙන අමරුවෙන් අත්තටු ගහන ගමන්..

හැමදේම එක තප්පරේකින් වෙනස් වෙන්න ගෙවුන මොහොත ගැන මන් කල්පනා කරන්න ගත්තා…

________________________________________

මගෙ ආත්මය සාතන් විනාශ කලා කියලා හිතුවත් ලොකු ආලොකයක් විහිදෙනවා වගේ දැනුන නිසා මන් හෙමීට ඇස් අරින්න උත්සහ කලා.

"යුන්ගි..!!"හුරුපුරුදු කටහඬක් ඇහුනා.

"යුන්ගි මන් ජන්කුක්..ඔයාට කෙලින් වෙන්න පුලුවන් නේද?" එහෙම කියපු ජන්කුක් බිම වැටිලා හිටපු මගෙ වටේ අත දාලා මාව කෙලින් කරලා ඉන්දවුවා..

අමාරුවෙන් ඇස් ඇරපු මට ජන්කුක්ගෙ මූණ පේන්න ගත්තා.

"ජිමින්.."ඒක මගෙ කටින් පිටවුන පළවෙනි වචනේ.

මගෙ ඒන්ජල්ට මොකද වුනේ කියලා බලන්න මන් කලබලෙන් වටපිට බලද්දි මගෙ එහා පැත්තෙ වැටිලා ඉන්න එයාව මන් දැක්කා.එයා මගෙ අත අල්ලන් හිටියා.ඒ වගේම අපි දෙන්නගෙ මැද්දෙන් මොකක්ද සුදුපාට පළිඟුවක් වැටිලා තිබ්බා.

"මගෙ ඒන්ජල්..ඔ..ඔයාට මොකද වුනේ?!" මන් එයා ලඟට ගිහින් එයාව කෙලින් කරන්න හැදුවත් එයාගෙ ඇඟ පණ නැතුව කඩන් වැටුනා.

"ජ..ජන්කුක්..මොකක්ද වු..වුනේ??කොහොමද මෙහෙම වුනේ??මමයි මෙහෙම ඉන්න ඕනේ??! ඇයි මගෙ ඒන්ජල් මෙහෙම ඉන්නේ??!!" මන් වියරුවෙන් වගේ විලාප දෙන්න ගත්තේ ජිමින්ව තුරුල් කරගන්න ගමන්.

"මාත් ඒක දන්නෑ යුන්ගි..ඒත් ඒන්ජල් කෙනෙක් අපේ ලෝකෙට ඇතුල් වුනා කියලා කතා පැතිරෙද්දි තමා මන් මෙහෙට ආවේ..

එනකොටමයි ඇස් අන්ධ කරවන ලොකු එළියක් මන්දිරෙන් ආවේ...එකපාරටම ඔක්කොම ශක්තිය අඩපණ වුනා කියලා අපිට දැනෙද්දි පියාඹගන්න අමාරුවෙලා අපිව වැටෙන්න ගත්තා..

ඒත් මන් අමාරුවෙන් හරි ඇවිදගෙන මෙතනට ආවේ මොකද වුනේ කියලා බලන්නයි..එතකොටයි ඔයාලව දැක්කේ..."

"ඒ කියන්නේ...එයා..පළිඟුවට එයාගෙ ආත්මේ කැප කරලද...මගෙ ඒන්ජල් එහෙම කරලද..."මන් ජිමින්ව තවත් තුරුල් කරගත්තා.

Rewrite the Stars |YM| ✔Where stories live. Discover now