Chapter 15 - So Thank you, maybe?

1.9K 32 28
                                    

Chapter  15-  So  Thank you, maybe?

Justine’s POV:

When I left their house I realized one thing,

Hindi ko man lang nalaman yung pangalan ng daddy ni kuts(short for kutong-lupa) .  Aish ang shunga ko naman.  Ugh.

Yae na.Magkikita pa naman kami ni Mr.Villafuerte eh.

Malapit na ako sa subdivision namin nang mapansin ko na may sumusunod sa akin na isang pulang kotse, I must say na ang ganda nung kotse , then tiningnan ko ulit , yep- A Ferrari. Natural mayaman ang may ari nyan alangan namang mahirap. Hay ang mais ko talaga.  Heehee ^_^

Pumasok na ba sa isip nyo parang hindi ako ganun ka cold-hearted ?o hindi ako ganun ka-mean. Well sa ibang tao lang naman yun eh sabi nga ng iba “My attitude is based on how you treat me”. Kung mean ka sakin mean din ako sayo, kung mabait ka sakin mabait din ako sayo, simple. 

I’m a child at heart. Natutuwa ako sa mga simpleng bagay, kaso di lang pinapahalata.  Di kasi bagay sakin =_=

Anyways na palayo na tayo *back to the topic*

As I said may sumusunod nga sakin.

Hindi ko lang alam kung sino medyo may kalayuan kasi ang kotses aka heavily tinted, ang hinala ko agad eh si kuts to. Pucha bistado na ba ako agad?   Iniba ko ka-agad ang direksyon ko at lumiko sa isang kanto.  Tama nga talaga ako heehee, sumunod yung kotse ,

Lumiko nanaman ako ,sumunod parin. Ginawa ko yun atleast 20 minutes at saka ko itinabi yung motor ko sa gilid ng kalsada ngayon nasa tapat kami ng saradong banko, yung abandonado na.Aish !

Shung ako pumili ng pag ti-tigilan. Yae na hindi na ako makakalipat kasi tumigil na din yung kotse .Medyo na aaninag ko na kung sino yung nasa loob.  Ilang sandal pa bumaba na yung driver…….

At

Iniluwa nito si………..

Si………………….

Meh , di ko kilala pero parang pamilyar yung muka nya. Matangkad sya siguro mga 6’1 pero mas matangkad padin si kuts-shet. Tapos kulot yung buhok nya, hindi yung panget na kulot ha. Maganda ang built ng katawan nya. Singkit, HU…………..

Lumapit ito sakin at nag salita.

“Hi ! Justine right?” sabi nya sabay ngiti.

Anak ng puto naman oh ! May DIMPLES !HU . I adore guys with dimples ang cute kasi pero syempre ako lang ang nakakaalam nun di ko pinagsasabi.

“Oo bakit?Pano mo ko nakilala?” pag tataray ko, syempre kailangan di ko sya kilala eh.

“Uh we’ve met before, don’t you remember?”  Sabi pa nya tapos medyo kumunot yung noo.

“WehTalaga? Di kotanda eh. Sakabakitkaninamo pa akosinusundan?”

“Yup, in the hallway with the 3 girls?Uhm, nahihiya kasi akong lumapit sayo” sabay inilagay nya yung kamay nya sa batok nya tapos kinamot, yung parang nahihiya sya.  Basta.HAHAHA. Hindi ko nalang pinansin ang part nay un at nag-isip…..

 Then it clicked. Sya yung guy na pumigil dun sa away namin ng mga hipon! Hindi ko sya na-alala agad kasi hindi ko naman sya tinitigan nung time nayun.

“AH! So ikaw pala yun” sabi ko at ngumiti….

Parang nag light-up naman yung mukan ya. “Na-alalamona?” tanong nya ng nakangiti.

“Yup, yung hinayupak na lalake na pumigil sakin” sabi ko at saka sya tiningnan ngseryoso. Eye-to-eye ha.

Nag bago naman ang expression ng muka nya.

 Eh totoo naman kasi eh , may nalalaman pa syang pa pigil-pigil effect kaya konaman. Psh.

“wait I don’t understand shouldn’t you be thanking me?”  sabinya. Aba ang hinayupak ang kapal talaga ng muka.

“Oh? I should e thanking you, well then. THANK YOU MY HERO ! MY SAVIOR ! OH THANK YOU !” Sarcastic kong sinabi. Tapos nag bow pa akosaharapnya. 

Ang kapal kas italaga ng muka eh.

“You don’t need to be sarcastic with me” sabi nya na mukang  amused. HU

kailangan kong maka-uwi I need to open that box. My secret weapon.Tatapusin ko na to….

“Yun naman pala eh. Hindi kita kailangang pasalamatan because IKAW ang pumigil dun sa hipon nay un at hindi ako humingi ng TULONG dahil HINDI koi to kailangan.”

Binigyan ko ng diin yung mga words nayun para malinaw.  “Kung wala ka namang ibang kailangan eh aalis na ako.  Istorbo kalang eh”

With that I left him there dumb founded ,haha it seems na madalas koi tong magawa sa mga lalake. Hindi akoy ung easy type.HU ,asa naman sila.

Sumakaynaakosa motor ko at ini-start yungengine ,dun lang sya natauhan. Dali-dali syang lumapit sakin upang habulin ako but it was too late naka-alisnaako. Pero bago pa ako maka layo he shouted

“I’M CEDRIC BY THE WAY !”

I just smirked and sped away.

-------+----------+-------------

HORAY !Kahit maikli lang  nakapag update din ^___^ Wala kaming pasok ng 1 week kasi may sports competition and at that time bakamadami pa akongmai-update .Abangan.Hihihi !

VOTE !

COMMENT!

RECOMMEND!

Ily all xoxo<3  

A gangster's LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon