Khalix's POV
Ang babaeng yun...masyado syang makulit. Pero bakit parang ganon?nung mga oras na...nag krus ang mga mata namin...parang nakikita ko kung pa'no namin babaguhin ang mundong 'to.
Bigla namang nag ring ang phone ko,guess what?a f*ckung message again,tsk
BOSS:hey little man,come at our usual place,something came up.
I took a sigh and rolled my eyes as i grab my mask to wear,i immediatly ran to my car and started it,coming to that abandonned court.
“oh,andito na ang alas namin”boss said.
“my boss,what's going on?”
“look at who we got”sambit ni boss at ipinakita ang panibago nanamang hostage.
“iupo nyo sya”sambit ni boss,agad namang ipinaupo ng mga kasama namin ang hostage,ilang sandali pa'y pinaliguan namin ito ng tubig upang sya'y magising
“*cough*s-sino kayo?n-nasan ako?”tanong ng hostage,agad ko namang tinanggal ang nakatakip sa kanyang mukha.
“hindi mo ba talaga kami naaalala?”tanong ko
“a-ano bang kailangan nyo sa'kin?”tanong nito,sinimulan naman itong suntukin ni boss.
“argh!w-wag nyo kong saktan,pakiusap”
“talaga?nakikiusap ka?no need,wala yang kwenta”sambit ni boss at susuntukin na sana itong muli,ngunit bahagya kong hinarang ang kanyang kamay.
“boss,kumalma ka muna,dapat mong ingatan yang napakamahal mong kamay,ako nang bahala”sambit ko
“okay,good”sambit ni boss at umatras,agad ko namang hinila ang buhok nito at sinimulang takutin.
“s-sino ka?”tanong nito
“oh,nah,hindi na magiging exciting ang larong to kung hindi ako magiging anonymous”
“a-ano bang kailangan nyo?”
“wala,gusto lang naman naming makipaglaro,kagaya ng ginawa mo,diba...pinaglaruan mo lang kami ha,traydor?”
“h-hindi...”
“naaalala mo na ba kami ngayon ha?if yes,then,simulan na natin ang larong 'to”
“simple lang naman,tatanungin ka namin,at sasagot ka ng matino”sambit ko
“h-hindi...hindi,pakawalan nyoko!”pilit nyang pagpupumiglas,agad kong hinawakan ang panga nya't tinakot ito
“ayos lang,di ka namin sasaktan,promise,masaya to,let's start?”
“mga basura kayo...”sambit nito,agad naman syang sinuntok ng kasama ko.
“ano ulit yun?”tanong ng kasama ko
“oh,kalma,awat na,baka matakot ang player natin”pag-awat ko
“simulan na natin...”dagdag ko
“unang tanong,bakit mo ginawa yun?”tanong ko sakanya
“h-huh?”
“wag mo sabihing ipapaalala ko pa sayo ang ginawa mong katrayduran?ayusin mo sagot mo,i'm watching you,isang maling sagot mo lang,sunog yang balat mo”sambit ko
Walter was once our member,but for an unknown reason,he betrayed us. He leaked our secret,isa na don na...gumagamit ako ng di mapaliwanag na kakayahan,napagkamalan pa nga akong demonyo dahil dun,tsk sa gwapo kong 'to,ha? What a bad liar.
“h-hindi...wala akong alam dyan!”
“talaga ba?i'm giving you one last f*cking chance para ibahin yang walang katotohanang sagot mo”sambit ko
“hindi...nagsasabi ako ng totoo!”
“bibilang ako ng tatlo”
“wala akong kasalanan!”
“1...”
“2...”
“3...”huli kong pagbilang at bahagya ko naman syang hinawakan sa dibdib nya at...agad akong nagsimula ng apoy.
“NO!ARGH!”pamimilipit nya sa sakit.dinedma ko nalang sya at naglakad na pauwi,masyado na kasing gabi,inaantok na ako hayst.
Matagal nang ganito ang buhay ko,may pagka brutal pero ano naman?binigyan ako ng ganitong kakayahan kaya bakit di ko to pakinabangan?
I s-start kona sana ang kotse ko kaso bigla nanamang sumakit ang ulo ko,hindi ko alam,pagkatapos kong gamitin ang ability ko bigla akong mini-migraine,maybe stress lang kaya dinededma ko lang.
Nga pala,bakit pala ganon?ano bang kayang gawin nang babaeng yun?bakit sya nagkaroon nung singsing na yun?bahala na nga,tsk.
Lumipas ang dalawampu't apat na oras,panibagong araw na naman na papasok ako sa eskwelahan kasama ang kaibigan kong si Cyrus at Mond,at makikita ko nanaman ang makulit na babaeng 'yun.
“kriing,kriiing”pagtunog ng bell signus na dapat na kaming pumunta sa kanya-kanya naming klase,at katabi ko pa talaga sya,hayst.
“goodmorning class,may gagawin kayong group report this week,you need to pass it by this weekend,sa friday”pangunguna ni prof,Mond raised his hand and asked
“maam,tungkol saan po ang report?”tanong nya
“aww,ang report na ito ay tungkol sa pagtuklas...kung bakit ordinaryo lang tayong lahat”sambit ni prof,bahagya namang nagtawanan ang buong klase,ngunit biglang nagtaas ng kamay si Calluna.
“papaano po kung...hindi ka nga lang ordinaryong tao kagaya ng iba?”tanong nya
“exactly,that's the point of this report,alam ko,lahat tayo may iba ibang talento,kakayahan,kaya sa linggong ito,gusto kong bihasain nyo ang sarili nyo sa mga talentong ibinigay sainyo”sambit ni prof,natahimik naman ang buong klase
“kung ganon,Calluna sumali ka saamin”sambit ni Cyrus na bahagya ko namang binatukan
“oh,bakit mo ginawa yun?”pabulong nyang tanong saakin
“tanga kaba talaga?bat mo isasali yan?”tanong ko
“bakit,akala mo ba hindi ko alam na katulad din sya natin?”tanong nya
“kahit na,we don't know her that much naman eh”sambit ko
“it's okay,if you don't want me to be in,edi wag,hindi ako namimilit”Calluna said,agad namang nabalot ng katahimikan ang rout namin at nakinig nalang sa disscussion.
Napaisip ako,bakit ganon yung binigay na topic saamin?talaga bang hindi lang kami ng mga kaibigan ko ang may ganitong kakayahan?si Calluna?ano nga ba ang mga kayang gawin nya?
Masyado nang maraming tanong ang nasa isip ko,sa tingin ko,marami akong bagong matutuklasan na syang ikatutuwa ko.
[TO BE CONTINUED]
BINABASA MO ANG
The World Runners
AcakA group of normal people,dreamy and was just nothing but ordinary. Until they have discovered something,something that will change their lives. What would they do?would they use unity to...save the messy world?
