CS (Continue Series) #1: Breathe
I already give up in life. I'm done. I'm tired of everything; tired of fighting, tired of losing, tired of crying and feeling the pain, tired of living, and I'm tired of breathing.
But then, she came. She made me bre...
Trigger Warning:This part contains violence that may a disturbing scene. Read at your own risk or if your not into matured themes, do not proceed. ---
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER ONE: Breathe Because Someone Will Be There to Save You
I stared how happy my schoolmate is when she entered their gate, with her mom and dad welcomed her at the door of their house.
Marahas akong napabuntong-hininga. Binalot ng inggit ang puso ko habang nakatanaw pa rin ako sa kanila.
Napuno ng sana ang utak ko. Sana uuwi rin akong masaya. Sana uuwi rin ako na sinasalubong ng mahal ko sa buhay. At sana gan'yan din kaganda ang buhay na meron ako. Sana lahat.
Bakit kasi hindi katulad ng sa kanila ang buhay na meron ako?
"M-miguel, ano ba?! N-nasasaktan ak-ahh!"
Sunod-sunod na hiyaw, ingay at kalampag ang maririnig sa kabilang bahay. Rinig na rinig ko iyon kahit nandito pa ako sa labas.
My eyes widened and my heart beat fast. Fear started to spread in my system.
No...
"Nay!" Napatakbo ako papunta sa bahay namin. Halos sirain ko ang pinto para mabuksan lang ito at makapasok ako.
I felt like there's someone who punch my heart when I saw my own mother lying on the floor. She's vomiting a blood and groaning in pain while tears rolled down in her eyes.
Tatay do it again!
Napatakbo ako sa direksyon ni tatay. Itinulak ko ito nang makitang akma na naman niyang susuntukin si nanay.
"Putangina mong bata ka!" malakas na mura nito at napadaing dahil napasalampak ito sa may lamesahan. Tumama pa ang likuran nito sa mesa.
"T-tay... H-hindi ko s-sinasadya..." halos hindi ko na makayang magsalita dahil sa takot nang tiningnan niya ako gamit ang galit na mga mata. Nanginig akong napaatras habang mahinang umiiling.
Hindi ko sinasadyang itulak siya. Ginawa ko lamang iyon dahil ayokong mapatay niya si nanay.
"Lagot ka sa'kin!" Tumayo ito at hinubad ang sinturon ng kanyang pantalon.
Naramdaman ko na lang na niyayakap na ako ni nanay habang nakaluhod siya. She seems like she's protecting me like what she always did. Pero ramdam ko rin ang paghawak ni tatay sa maliliit kong braso habang pilit akong hinihila mula sa yakap ni nanay.
"M-miguel, t-tama na. A-anak mo s-siya... 'Wag mo siyang s-saktan..." Napaiyak ako nang marinig ko na nagmamakaawa na si nanay.
