GÜNAHKÂR ZİHİNLER VE DİRİLEN RUHLAR (+18)

BÖLÜM~11~

Helllllllllllllooooooooooooooo canlarım mm. Sevgili ailem.

Bu bölümü ithaf ediyorum sonspritebukucu sonspritebukucu @sonspritebukucu

Beğenmeyi ve yorum atmayı unutmayın lütfen sevgili canlarım. Ve lütfen sonda attığım açıklamayı da okuyalımm

"Bana bunu yapmana izin vermem. " Dedim net bir şekilde.

"Odayı beğenmedin sanırım " dedi. Kesin bir yargıyla konuşmamdan hoşnutsuz bir şekilde.

"Odayla ilgilenmiyorum " dedim. Madem öyle cevap verecekti anlayacağı şekilde konuşurdum bende.

"Bu konuyu aşağıda konuşalım ki daha iyi anlayalım birbirimizi Gece. " Dedi

Göz temasımızı keserek odadan çıktım.

Bu oda da huzursuzum ve daha fazla durmak istemiyordum.

Arkamdan geldiğini adım gibi biliyordum zaten adım sesleri de destekliyordu bunu.

Hangi ara en alt kata indik te oturma odasında l koltuğa oturdum hatırlamıyorum.

Beynim alt üst edilmişti.

Şimdi ne yapacaktım hiç bir fikrim yoktu..

***

Düşüncelerimi toplamaya çalışıyordum.

Atakan yaklaşık iki dakikadır konuşmamı bir şeyler söylememi bekliyordu ama ne söyleyeceğimi nerden başlayacağımı bilmiyordum.

"Konuş Gece susma konuş ,konuşmanı istiyorum" dedi.

Böyle mi olacaktı sürekli istekleri üzerinden mi gidecektik. Konuş ,sus , dur git ,gitme.
Ben bu değildim ki.
Ama kendimi açıklayamıyordum.
Böyle bir hayatta, hayatta kalma ihtimalim yüzde kaçtı.

"Sor ,sor ki cevaplayayım o zaman. " dedim.

"Aklımdan geçenleri öğrenmek istiyorum. Bizim için ne düşündüğünü bilmek istiyorum. " dedi net bir şekilde
Biliyorum benden de bu netliği istiyordu.

Yutkundum. Bu beden kimindi benim mi yoksa kendinin olduğunu iddia eden herkesin mi.

"Sence ben insanlarla ortalama olarak yılda kaç kez ilişkiye giriyorum dur " dedim çekinmeden. Çekinirsem konuşamazdık ve ben kendimi anlatamadığım her an tedirgin olurdum.

Sorumdan memnuniyetsiz olduğu gözlerinden okunuyordu.
Ama benimde memnuniyetsiz olduğum haller vardı. Malesef böyle böyle yol kat edecektik eğer bunu istiyorsak.

"Bilmiyorum ama son altı aydır tahminimce kimse yoktu " dedi soğuk sesiyle memnuniyetsizce.

Küçük bir kahkaha çıktı oldu dudaklarımdan.

"Bak senin bakir olmadığın ortada. Ve ben ne kadar uslanmaz bir kız olup gecemi gündüzümü içerek orda burda sürtüyor gibi gözüksemde. Bakireyim Atakan. Ve bu beden benim bedenim " dedim bedenimi elimle işaret ederek.

Kaşları derinden çatıldı.
Şaşırmıştı. Ama neden. Gerçektende dışardan nasıl gözüküyordum gözünde.

"Üç adamla aynı evde yaşıyorsun. Ama hic kimsenin sana dokunmasını istemiyorsun neden. Hiç yani hiç sevgilin ya da takıldığın birileri olmadı mı? "

"O üç adam benim ailem.
Ve evet kimsenin bana iznim dışında dokunmasına tahammül yok. Bu beden benim kimsenin değil Atakan. Kimseyi de istemedim uzun zamandır ben kimseye bedenimin hakimiyetini verecek kadar güvenmedim. Tamamen kimseye kendimi teslim etmedim. Hem benim bedenim öyle insanların zevk alacağı bir oyuncak değil. " Dedim insanlara olan güvensizliğimi insanlara olan kinimi belli ederek.