Μια φορά κι ένας Αύγουστος

Και τι είναι δέκα μέρες;

Ο Λεοντής είναι πλασμένος από χέρια Έλληνα Θεού, με χώμα και νερό αμιγώς εγχώριο. Η φύση τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή, δίνοντάς του δέρμα σταρένιο και χαρακτηριστικά σκούρα. Με μια πινελιά του Ξένιου Δία, απέκτησε κάθε μορφής χρώμα από την παλέτα του φιλόξενου θεού και μεγαλώνοντας πρέσβευε το ελληνικό πρότυπο μέσα στα στενά της Σαντορίνης.

Κάποια στιγμή έφυγε για τα ΤΕΦΑΑ της Θεσσαλονίκης και αργότερα γύρισε ξανά στα πάτρια εδάφη για να βοηθήσει την οικογένειά του αλλά και γιατί ο αέρας του νησιού είναι αλλιώτικος από εκείνον της πόλης. Το πτυχίο μένει χωμένο στο συρτάρι του πατρικού του και τώρα απλώς δοκιμάζει την τύχη του πλάι στον επιχειρηματία αδερφό του. Προς το παρόν όλα βαίνουν καλώς.

Ή τουλάχιστον, έβαιναν καλώς, μέχρι να του κατέβει στο κεφάλι η φαϊνή ιδέα να ξεναγήσει την Δόμνα στο νησί. Με την πρόταση αυτή άνοιξε την πόρτα ασφαλείας του, βγήκε από τα όρια που ο ίδιος είχε θέσει στον εαυτό του και περπατώντας σε σκοινί τεντωμένο πάνω από το ηφαίστειο της Σαντορίνης, έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω του.

Ο Ιάσονας, ο αδερφός του, το έχει ξαναδεί το έργο.

Θα το παίξει τζέντλεμαν, θα την γυρίσει μέσα σε τρεις μέρες σε όλα όσα πρέπει και ύστερα, λίγο πριν φύγει, θα περάσει μια νύχτα μαζί της, θα της υποσχεθεί ότι θα την επισκεφτεί στην Αθήνα με το πέρας της σεζόν και όταν γυρίσει σπίτι θα την κάνει μπλοκ από παντού. Η κοπέλα θα φτάσει στην πόρτα τους, θα ρωτήσει τον αδερφό του ή την κουνιάδα του για το που είναι, μετά εκείνοι θα βρουν μια δικαιολογία ότι πήγε να σκουπίσει την θάλασσα, η κοπέλα θα αφήσει ένα γράμμα «προσωρινού αποχαιρετισμού» το οποίο ο Λεοντής δεν πρόκειται να διαβάσει ποτέ και θα ζήσει εκείνος καλά, και αυτή... ποιος ξέρει; Μάλλον θα περιμένει τηλέφωνό του.

Κρίμα να το περάσει αυτό η Δόμνα όμως. Του φάνηκε καλή κοπέλα και σίγουρα δεν είναι για τα δόντια του αδερφού του. Η Χρύσα, ναι!, άξιζε την αντιμετώπιση. Μα αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο. Στο σημερινό ανάγνωσμα της Καινής Διαθήκης, ο αδερφός του έχει σηκωθεί από νωρίς, στις οκτώ ακριβώς, και έχει ξεκινήσει τις ετοιμασίες του.

«Τι θέμα λες να βάλουν φέτος;» ρωτάει ο Ιάσονας τραβώντας την προσοχή του στο λεπτό. Άλλο ένα βράδυ που κοιμήθηκε στο σπιτάκι του μικρού αδερφού του και δεν τον είδε η γυναίκα του στα χάλια από ένα μεθύσι.

«Έλα μου;»

«Έχεις να ξυπνήσεις τόσο νωρίς από τότε που έδινες Πανελλήνιες και ρωτάω εγώ, τι θέμα λες να πέσει.»