Μια φορά κι ένας Αύγουστος

Κι έζησαν αυτοί.. κι εμείς...

Η Νάνσυ Σινάτρα έφτιαξε το δικό της καλοκαιρινό κρασί με φράουλες, κεράσια και ένα αγγελικό φιλί την άνοιξη. Η Δόμνα σιχαίνεται τα κεράσια, θεωρεί συμπαθητικές τις φράουλες μόνο αν είναι σε χυμό και η άνοιξη της προκαλεί σοβαρά προβλήματα αλλεργιών. Ξέρει πως όλα αυτά είναι μια μεταφορά για το κορμί της και όσα μπορεί να προσφέρει στον άνδρα με τα ασημένια σπιρούνια μα συνεχίζει να δυσανασχετεί με τις επιλογές της κάθε φορά που το βάζει δυνατά στα ηχεία της.

Κάθισε λοιπόν και σκέφτηκε και έψαξε πολύ για το πώς θα έφτιαχνε το δικό της καλοκαιρινό κρασί. Η αλμύρα της θάλασσας δεν είναι αρκετή, τα μούρα την βρίσκουν αδιάφορη, ο ήλιος την ζαλίζει και μόνο με ανανά δεν μπορεί να φτιάξει τίποτα.

Έτσι, έδωσε στον Λεοντή τον έρωτά της γυμνό και γλυκό, μια διαφορετική εκδοχή από εκείνη της Νάνσυ, πιο αληθινή δικιά της. Και για καλή της τύχη, ο νεαρός άνδρας το δέχτηκε, ήπιε το «κρασί» της μέχρι τελευταία σταγόνα και της ζήτησε κι άλλο.

Κι εκείνη του το δίνει, τον αφήνει να το πιει ολόκληρο και στο ξημέρωμα το επόμενο του δίνει κι άλλο.

Έτσι έκανε και στο ξημέρωμα της ενδέκατης ημέρας, δύο μέρες δείχνει η αντίστροφη μέτρηση. Και δύο βράδια, το τρίτο πρωινό ο Λεοντής, όμως, δεν το θεωρεί αρκετό για να χωρέσει σαν μια μέρα στο μυαλό του.

Λίγο πριν τα μέσα του Αυγούστου και το πρωινό στο μπαλκονάκι του σπιτιού της Δόμνας τους βρίσκει σιωπηλούς. Εκείνη δεν έχει σταματήσει να σκέφτεται την συζήτηση τους το ξημέρωμα και ο άνδρας που κάθεται ξαπλωτά στην σιδερένια καρέκλα ψάχνει λύσεις στο πρόβλημά τους. 

«Τα παιδιά θα πάνε αύριο Ανάφη εκδρομή, θα πάμε;» την ρωτά ύστερα από αρκετή ώρα σιωπής. Του το είχαν προτείνει από το προηγούμενο βράδυ ο Στέλιος με τον Γιάννη, «θα πάρω το σκαφάκι του πατέρα μου να μας χωρέσει όλους» του είπε ο δεύτερος, «ελάτε με την Δόμνα, θα της αρέσει» επέμεινε ο πρώτος. Ο Λεοντής ήθελε να πάνε μόνοι τους κάπου μα το τελευταίο νησάκι στο σύμπλεγμα της Σαντορίνης είναι ο τελικός προορισμός στο σχέδιο της ξενάγησης. Συν ότι θα της αρέσει πολύ.

«Είναι ωραία στην Ανάφη;»

«Ονειρεμένα.»

«Να πάμε τότε.»

Απλώνει το χέρι του στο μέρος της και αφού κλείσει το δικό της μέσα του, την τραβά κοντά του. Η κοπέλα σηκώνεται αμέσως και παίρνει την θέση της στο αγαπημένο της μέρος, στα πόδια του. «Τι θες να κάνουμε σήμερα;» Φιλά το μάγουλό της απαλά και χτενίζει τα ξανθά μαλλιά της προσεκτικά, ξεμπλέκοντας τους κόμπους που δημιουργούνται.