Love Never Dies [Book 1]

Chapter 122:Hulihin si Louise

I guess this was going to be an another intense chapter again so inhale exhale muna char😂

Happy reading😊

~after a week~

Justin's Pov
Nailibing na namin kanina si grae at hanggang ngayon angsakit sakit pa din...

Nandito pa din ako sa puntod ni grae,sila seth umalis na dahil hindi na rin makatiis yun na panagutin ang taong gumawa nito at mas pinili kong wag nang sumama dahil baka mapatay ko si louise...

mabuti akong tao pero malala akong magalit lalo na kapag nawawalan ako at halos kalahati ng buhay ko yung nawala dahil sa pagkamatay ni grae.

T*ngina mo louise! isa ka talagang demonyo na dapat nasa impyerno na lang.

"hi bro,kamusta ka na diyan? sobrang miss na miss ka na namin and i hope you're happy right now"sambit ko habang nakatitig sa grave niya

Muling tumulo ang luha ko at hindi ko na napigilang umiyak nanaman...

" diba sabi mo walang iwanan? pero bakit iniwan mo kami agad? grae naman ang aga pa,ang aga aga mong umalis at sobrang hirap tanggapin"emosyonal na sambit ko

I cant take this anymore...siya na lang ang meron ako tapos nawala pa...

"isunod mo na lang ako sayo bro"sambit ko
"no,wag muna grae"sambit ng isang boses

Napatigil ako sa narinig kong boses mula sa likod ko hanggang sa maramdaman ko na lang na may humahaplos sa balikat ko...

"just cry,if that will make you feel better but please dont say some stupid words"sambit niya at tuluyang naupo sa tabi ko
"s-sam?"tanong ko

Anong ginagawa nito dito?

"yep,the one and only"sagot niya
"anong ginagawa mo dito?"tanong ko
"kahit papaano may pinagsamahan pa din kami ni grae kaya ako nagpunta dito and medyo nakakalungkot din,sorry for your lost justin"sambit niya
"salamat,pwede ka nang umalis"walang emosyong sambit ko
"nag effort akong pumunta dito tapos paaalisin mo lang ako...grae angsama ng ugali nitong kabigan mo"sarkastikong sambit niya
"sam kung wala ka nang gagawin then umalis ka na lang"iritadong sambit ko

Napakakulit kasi!

"you're so mean talaga"sambit nanaman niya
"sam wala ako sa mood para makipagbiruan sayo kaya pwede bang umalis ka na?!"may pagkainis na sambit ko
"halatang ayaw mo sakin no"natatawang sambit niya
"oo kasi ayaw ko sa maarte"dire diretsong sambit ko

Nagbago bigla yung expression niya...sumobra ata ako

"s-sorry"sambit ko at umiwas ng tingin
"n-no its okay...naiintindihan ko kasi may pinagdadaanan ka"sambit niya
"i know it hurts and losing grae is hard pero wag mong kimkimin yung sakit,wag kang magtanim ng sakit diyan sa puso mo...im here,you can tell me anything and i'll listen to all of your rants"sambit niya

Hindi ko na muling napigilan yung mga luha ko at napasandal na lang ako sa dibdib niya...

"angsakit sakit,sobrang sakit,para rin akong pinatay,angsakit sakit sam"umiiyak na sambit ko

Naramdaman ko naman ang mga kamay niyang niyayakap ako...

"sige lang,iiyak mo lang lahat ng sakit hanggang sa maging okay ka"sambit niya

Napasiksik ang ulo ko leeg biya habang patuloy pa din sa pag agos ang luha ko...

Ramdam kong medyo gumaan yung loob ko and im just thankful for sam at this point...

Nagtagal kami sa ganong posisyon nang biglang magring ang phone ko na nasa bulsa ko...

Umalis ako sa pagkakasandal kay sam at aagad na kinuha ang cellphone ko...