Love Never Dies [Book 1]

Chapter 88

Francine's Pov
Sobrang bwis*t na bwis*t ako ngayon,aba makipagsapakan ba naman ang boyfriend mo sa mismong harapan mo? sinong hindi maiinis dun?!

At talagang anglakas pa ng loob ng mokong na to na maghamon ng panibagong away kahit nasa loob ng principal's office.Parang hindi natuto sa pagkakamali niya at kinalimutan na ata yung sinabi ni maam principal.Ay juice colored kakastress pala kapag nagjowa ka,yun akala mo good boy siya pero may pagkabasagulero din pala,pero mahal ko to wala kong magagawa

Sabihin niyo nang marupok ako kasi totoo naman hahaha.

"pot* kyle tama na!"sambit ko na napamura na ng very slight nang maghamon nanaman ang basagulero kong jowa
"bwis*t ka"inis na sambit ko bago siya hatakin palabas ng office
"bala san tayo pupunta?"tanong niya
"manahimik ka na lang"inis na sagot ko na kinabuntong hininga niya na lang

Hinigit ko siya papunta sa may parking lot at buti na lang mabait yung guard at pinayagan kaming lumabas.

Pinasakay ko siya sa kotse at inutusang magmaneho

"bala san tayo pupunta?"tanong niya
"pwede ba kyle magmaneho ka na lang!"inis na sagot ko
"paano ko magmamaneho kung hindi ko naman alam kung saan tayo pupunta"sambit niya na kinakamot ko sa ulo ko
"hehe"marahan na pagtawa ko
"ah so san tayo bala? magdadate ba tayo?"tanong niya na may nakakalokong tingin na kinairap ko
"siraulo hindi! magmaneho ka pauwi sa bahay"inis na sambit ko
"bakit anong gagawin natin dun bala?"tanong niya nanaman
"kyle ako nanggigil na ko sayo ah"sambit ko na may pagbabanta
"ah sabi ko nga magmamaneho na ko hehe love you bala"sambit niya na kinairap ko lang bago niya simulan ang pagmamaneho

Habang binabaktas namin ang daan pauwi ay walang tigil sa pagtunog ang phone ko dahil sa mga text ni lorin,ayoko na siyang replyan dahil wala na kong oras para makipagsagutan sa kanya.Bahala siya diyang manigas siya dahil neve rko siyang rereplyan,mapagod siya kakatext bahala siya sa buhay niya.

ringggg

Hanggang sa magring ang phone ko at hindi pa nakuntento sa text si loka,tumawag pa talaga,praning na talaga ang babaeng to.

Dinecline ko ito pero muli siyang nagring dahil tumatawag nanaman ang bwis*t na lorin na to pero dinecline ko ulit but for the third time,nagring nanaman siya and i decided na i off na lang muna ang phone ko.Talagang hindi ako titigilan ng lorin na to,bwis*t siya kailan ba siya matatahimik hays

"bala kanina pa yan ah"seryosong sambit ni kyle habang nakatutok ang mata sa kalsada
"wala lang and not something important"sagot ko na lang
"sino ba yan at bakit kanina pa tumatawag sayo?"seryosong tanong niya
"uhm wala lang wag na lang nating intindihin"pagpapalusot ko
"okay just tell me if theres a problem i'll be here,okay"sambit niya na kinakunot ng noo ko
"luh oa mo naman magfocus ka na nga lang sa pagdadrive mo"sarkastikong sambit ko na kinabuntong hininga niya

Hindi ko na lang sasabihin sa kanya kasi hindi naman siguro big deal to diba? and kaya ko sarili ko,si lorin lang to hahaha.

fastforward

Kakarating lang namin sa bahay namin at pinarada na ni kyle ang kotse sa tapat ng bahay namin.Mukhang wala sila mom at dad kasi wala ang kotse nila,pumunta kami dito para gamutin ang nga pasa at sugat ng mokong na to,baka kasi anong isipin niyo
"bala bakit ba pumunta tayo dito?"pagtatanong nanaman ng mokong na to
"pumasok ka na lang sa loob"inis na sagot ko
"bala bakit nga"pag ulit niya nanaman
"alam mo ikaw kyle kapag talaga ako nanggigil sayo dadagdagan ko yang mga pasa mo sa mukha!"pasigaw na sambit ko na kinalunok niya
"grabe ka naman bala"sambiy niya at nagpout na kinairap ko
"kung ayaw mong pumasok edi maiwan ka dito sa labas"inis na sambit ko at nilagpasan siya
"to naman di mabiro"sambit niya sabay akbay sakin na agad kong tinanggal
"grabe naman yun"sambit niya at nagpout ulit
"galit ako kaya bahala ka diyan"sambit ko at nauna nang pumasok