Love Never Dies [Book 1]

Chapter 25:Kilig At Bangayan

Lorin's Pov
Habang nakatitig ako kila kyle at francine na papalayo,ramdam ko ang sakit dito sa puso ko.

For the second time,angsakit sobra,sobrang sakit nung narinig ko na "she's mine"

Naramdaman ko na lang ang pagpatak ng mga luha ko galing sa mga mata ko at ang tuluyan kong pagkaupo sa sahig dahil sa sobrang sakit na nararamdaman ko.

"tumayo ka nga diyan"sambit ni louise

Tumayo ako at tumingin sa kanya nang masama

"this is all your fault"pagsisi ko sa kanya
"bakit ako"tanong niya
"kung hindi ka sana nagloko edi sana kayo parin ni francine ngayon,wala sana tayong problema"galit na sambit ko pa
"wag mo nga kong sisihin nang ganyan"kunot-noong sabi niya
"palibhasa kasi hindi ka nasasaktan katulad ko"dagdag ko pa at pinunasan ang mga luha kong muling pumatak
"akala mo ba ikaw lang ang nasasaktan,ako rin"sambit niya na maluha luha na rin
"pero wag ka mag-alala,gagawan natin ng paraan to ah"sambit niya at niyakap ako na kinayakap ko na rin sa kanya
"dapat lang"sambit ko pa habang nakayakap sa kanya at natawa naman siya nang marahan
"sige na,tama na iyak"natatawang sambit niya at hinampas ko naman siya sa likod na kinatawa niya muli.

Francine's Pov
Habang hatak-hatak ako ni kyle,hindi mawala sa isip ko yung sinabi niyang "she's mine" na yun.Pabilis nang pabilis yung tibok nang puso ko.

Tumigil naman si kyle sa paghatak sakin nang makarating kami sa harap ng cafeteria.

Napahawak na lang ako sa puso ko na ngayon ay sobrang bilis pa rin ng tibok nito.

"okay ka lang"seryosong tanong niya na kinatingin ko sa kanya.

Nakatitig na pala siya sakin pero mas bumilis pa ang tibok ng puso ko nang dahil dun.

"may sakit ka ba sa puso"nagtatakang tanong niya na kinabalik ko realidad
"ah wala pano mo naman nasabi"sambit ko at umiwas ng tingin
"bakit ka nakahawak diya sa puso mo"tanong niya muli at tinuro pa ang kamay ko na nakahawak sa puso ko.

"ewan ko"sagot ko na kinakunot na lang ng noo niya.

Tumalikod naman siya sakin at papasok na dapat ng cafeteria nang magsalita ko na kinatigil niya.

"sayo lang ata tumibok to nang ganto kabilis"sambit ko at inunahan na siya sa paglalakad.

Nilingon ko naman siya na ngayon ay nakatulala pa rin.

Napasapo na lang ako noo ko nang marealize ko yung sinabi ko.

"shocks francine bakit mo sinabi yun"sambit ko sa sarili ko at tinapik-tapik ang noo ko.

"chin,okay ka lang"sambit ni seth na nakapagpabalik sakin sa katinuan
"oo,okay lang ako"balisang sagot ko
"sure ka"pagtataka pa niya
"ah oo nga,si jay?"pag-iiba ko na lang sa usapan
"ah ayun,nagmamaldita nanaman"sambit niya at tumawa na kinatawa ko na rin.

Dumiretso na kami sa table namin at naabutan namin yung dalawa na nagbabangayan.

"ano ba"inis na sambit ni jay
"bakit ba"natatawang tanong ni naman ni darren
"akin sa bi yan eh"sambit pa ni jay habang inaagaw ang cellphone ni darren.
"ayoko nga"sambit ni darren na may padila pa na mas lalong kinainis ni jay.

"akin na yan"

"ayoko nga"

"akin na sabi eh"

"bala ka jan"

"isa"

"dalawa"