Yıldızlar Hep Bu Kadar Güzel Miydi?

5. Bölüm

Yıldızlar Hep Bu Kadar Güzel Miydi?

Bölüm 5: Yemek

Odasına girdiğimizde önce çekmecesinden telefonumu çıkarıp bana verdi, sonra da oturmamı işaret etti. Rahat rahat girdiğim bu kapıdan şimdi stresle girmiştim. Evet, o benim neyim olduğunu söyleyecekti. Belki mutlu çıkacaktım bu testte, belki üzgün belki çaresiz. Her şey bu teste bağlıydı. Hayatım bu teste bağlıydı.

Ciddi bir şekilde dosyalarını karıştırıyor, birkaç kağıt çıkarıyor, inceliyor sonra yerine koyuyor ve yine aynı işlemleri yapıyordu. Doğru kağıdı bulduğunu belli edercesine dosyayı kapattı. Birkaç yere bir şeyler yazdı ve hazır olduğunu düşündüğünde önüme uzattı. Gözlüğünü masaya koyup saati kurdu ve ''20 sorun var. Bunları anlayarak yapman ve en doğru cevapları vermen için yarım saat veriyorum. Burada da bekleyebilirim dışarı da çıkabilirim. Nasıl istersen. '' dedi.

Doktor benim için o kadar çabalıyordu ki, haline ben bile üzülmüştüm. Kafamı salladım, ''Burada kalabilirsiniz Özgür Bey''

''Bana istediğin şekilde seslenebilirsin. ''

''Nasıl yani?''

''Özgür dersen sevinirim. Bey kelimesi beni senden üstün gösteriyor, ki değilim. Hepimiz insanız.''

Gülümsedim, ''Peki, Özgür ''

O da gülümsedi. Gerçekten etkileyici bir gülüşü vardı. Acaba eşi bunun farkında mıydı?

                                                            🔸

 Süremin dolduğunu belli eden zille birlikte kalemi masaya bıraktım. Benim için zor geçen bir yarım saat olmuştu. Kendimi tutmam, sakin kalmam ve içimdekilerin farkına varmam gereken bir yarım saat.

Kağıdı masasına uzattığımda, o da sigarasını söndürerek gelmiş ve kağıdı masasından almıştı.

''Bu şekilde süremiz de dolmuş oldu. Yarın görüşürüz, Bade'' Son kelimeyi bana dönerek söylemiş ve gülümsemişti. Bende gülümsedim ''Görüşürüz, Özgür ''

Kapıya yöneldiğimde eğer biraz daha önde olsam burnumun kırılacağı şekilde kapı aniden açıldı.

''Özgür Bey, müsait misiniz?'' Bu kişi yabancı değildi.

Onunda beni fark etmesiyle gülümsedim. ''Bade! Burada olduğundan haberim yoktu. Gittin sanıyordum ''

''Gidecektim ama, şey-'' Özgür'e baktım. O da benim açıklamamı bekliyordu.

''Şey ya, biz Özgür'le eski arkadaşlarız. Hazır gelmişken bir uğrayım demiştim.''

Kafasını salladı, ''Anladım. E madem ikiniz arkadaşsınız. Yanında sormamda bir sakınca yok. Akşam yemek var, geliyor musunuz diye soracaktım Özgür Bey ''

Böylelikle Özgür, ''Haberim var. Bir işim çıkmazsa gelirim Murat Bey, sağolun'' dedi. 

Bu yanıtla birlikte Murat'ın gözleri bana kaydı, ''Sende gelir miydin acaba Bade? ''

Bu soruyla biraz şaşkınlığa uğramıştım. Bir Özgür'e bir Murat'a baktım. Özgür'ün de kaşları çatılmıştı. 

''E- yani şey- bir iş çıkmazsa- olur herhalde''