19 Yıl Sonra

109 20 0
                                    

19 YIL SONRA

Azra ' nın ağzından ;

Artık çok yoruldum. Üniversitede birinci yılımdı. Bu yaşıma geldim. Hep babamın istekleri dogrultusunda yön verildi hayatıma. Gideceğim okullar , arkadaşlarım, hedeflerim herşey onun istediği gibiydi.

" Ders çalış Azra. "

" Okul bitince bu şirket senin ellerinde olacak Azra."

"Onunla arkadaş olma Azra "

" Oraya gitme Azra. "

Ben ne yaptım hep tamam dedim. Doğru düzgün arkadaş bile edinemedim. Üniversiteye gidiyorum ordan şirkete babama yardım edip işleri öğrenmek için gidiyorum. Bazen sanki köle gibi yaşadığımı düşünüyordum.

Kimi zaman ailemden sevgi şefkat göremediğimi düşünüyordum. Çok boktan bi hayatım var değil mi ?

Ve ben yine okuldan çıktım eve doğru gidiyordum. Eve geldiğimden odamda yatağımın üstünde bakmam gereken dosyalar gördüm şimdi hiç halim yoktu ama bi kaç tane imzalamam gereken yer vardı. Fakat mühürü babamın şirketinde bırıktağım için onunkini almaya karar verdim. Çalışma odasına girmeme pek izin vermezdi. Bu yüzden ilk başta tereddüt etsemde girmeye karar verdim. Odasına girdiğimde masanın çekmecelerinde mühürü aradım. En son çekmece kilitliydi. Ama babam anahtar saklamak konusunda çok zeki olmadığı için odada dosyalarım arasında dolabın üstüne kadar odada anahtarı aradım.En son tabloların üstüne bakarken anahtarı orda buldum ve alırken tablonum arkasından yere bir resim düştü. Bu bebek ben değildim. Fakat annem ve babamın kucağındaki bebek kimdi ? Buda neyin nesiydi böyle anahtarı alıp çekmeceyi açtım mühürü ve resmi alıp odadan çıktım.

Dosyaları hallettikten sonra elimdeki resimle yatağıma oturdum.

Benden sakladıkları bişey olamazdı değilmi. Resmin arkasında benim doğduğum tarih yazıyordu. Bu bebek kimdi? Bunu annem ve babama sormalıydım ? Yada kendim öğrenmeliydim.Resmin arkasında fotoğrafın çekildiği hastanenin adı yazıyordu. Yarın ilk iş o hastaneye gidecektim.

Kendimi uykunun kollarına bıraktım..

.

.

" Kızım kalk, okula geç kalıyosun bu gün erkenden dersin var "

.

"Azra "

Annemin çağırışları ardından yataktan kalktım.

Elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı topladım ve üzerimi giyinip aşağı indim.

Normalde her sabah beraber kahvaltı yapardık babam bazen olmazdı ama ben kahvaltıyı kaçırmazdım genelde.Kapıya yöneldiğimde babam ve annem bana anlamayan gözlerle bakarken birşey demelerini beklemeden

" İşim var, çıkıyorum" diyerek evden çıktım.

Bir taksiye binip hastanenin adresini söyledim.

Hastaneye geldiğimde eski doğum kayıtlarına ulaşmak istediğim için hastane yetkilisinin yanına gittim.

Kapıyı çalış içeri girdim.

"Merhaba"

"Merhaba Azra Hanım"

Adımı nereden biliyordu düşünürken lanet olasıca soyadım aklıma geldi.

Gülümsedim ve karşısına oturdum.

" Sizi buraya getiren nedir ? "

Sorusuna cevap vermeden içeri 40 yaşlarında bi hemşire girdi ve bize kahve bıraktı.

BAĞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin