💕ស្វាមីភ្លោះរបស់អូន💕( Completed✔️ )

ភាគទី១០ : ពួកយើងជាប្ដីរបស់អូន

ងាកមកមើលយុនជេដែលនៅក្នុងបន្ទប់កំពុងលាក់ខ្លួនវិញម្ដងពេលនេះនាយបានញ៊ាំអាហារដែលជុងហ្គុកយកមកឲ្យរួចរាល់ហើយប៉ុន្តែមិនយូរក៏មានអារម្មណ៏ប្លែកៗចេះតែបញ្ចេញមកមុខឡើងក្រហមបែកញើសជោគថ្ងាសនាយខំប្រឹងដើរចុះឡើងដើម្បីបន្លប់កុំឲ្យវាមិនស្រួលជាងនេះប៉ុន្តែដូចជាមិនបានផលសោះកាន់តែលើសដើមនិងចាប់ផ្ដើមក្ដៅពេញខ្លួនរសាប់រសល់ពេញខ្លួនកំពុងតែចង់បានអ្វីម្យ៉ាងនៅពេលនេះសំណួរក៏ហោះកាត់ខួរក្បាលរបស់គេចង់ដឹងថាតើកំពុងកើតអ្វីនឹងសុខៗក៏មិនស្រួលខុសប្លែកធម្មតាគេមិនដែលមានអារម្មណ៏បែបនេះទេ ។

** ក្រាក ** ទ្វាបើកឡើងដោយដៃរបស់នាយតូចដោយសារតែឈឺក្បាលពេកទើបសុំឡើងមកសម្រាកហើយបន្ទប់ដែលជុងហ្គុកប្រាប់ឲ្យមកគេងនោះជាបន្ទប់តែមួយដែលយុនជេនៅក្នុងនេះដែរ ជីមីនភ្លាមនោះភ្ញាក់ដោយសារតែមានដៃក្រាស់មួយមកចាប់អោបគេណែនគិតថាជាមនុស្សរោគចិត្តមកពីណាហើយខំរុញចេញ ។

" ស៊ូត..គឺខ្ញុំទេ "

" យុនជេ? ក្រែងឯងនៅ...អឹមម " និយាយមិនទាន់ចប់ស្រួលបួលផងក៏ត្រូវនាយក្រាស់អោនមកថើបបំបិទមាត់យ៉ាងរហ័សការថើបដំបូងរបស់ពួកគេជាលើកទីមួយដែលយុនជេហ៊ានមកប៉ះពាល់លើកាយរបស់ជីមីនៗក៏ខំរុញទ្រូងរបស់នាយចេញពីការថើបមួយនេះប៉ុន្តែកាន់តែរុញយុនជេកាន់តែថើបថែមទាំងខាំទៅលើបបូរមាត់របស់គេទៀតផង >< ឃើញសុភាពបុរសមែនប៉ុន្តែបើត្រូវថ្នាំហើយគឺលែងសុភាពទៀតហើយគ្មានអ្នកណាទ្រាំបាននោះទេលែងខ្វល់ហើយមកដល់ដំណាលកាលនេះទៅហើយត្រូវតែបោះចោលចរឹកមួយនឹងសិន ។

" ហឹម..ចង់សម្លាប់យើងមែនទេ " ជីមីនដកដង្ហើមវែងៗពេលដែលនាយដកមាត់ចេញវិញគេសឹងតែថប់ដង្ហើមទៅហើយមកថើបម្លឹងៗត្រៀមមិនទាន់ទេមួយៗទៅអត់ទេ ~,~
យុនជេក៏មិនបានខ្វល់ដែរនាយអោនទៅញក់ញីត្រង់កញ្ចឹងកររបស់នាយតូចថើរៗថ្នាំចេញរឹតហើយមិនចាំយូរនោះទេនាយក្រាស់ផ្ដួលជីមីនទៅលើគ្រែថ្នមៗការថើបបំបោសអង្អែលធ្វើឲ្យនាយតូចស្រៀវឡើងពេញខ្លួនអស់ហើយចង់ស្លុងអារម្មណ៏ទៅតាមម្ដងៗដែរប៉ុន្តែចេះដាស់សតិមកវិញជារឿយៗ ។